W uroczystym otwarciu wystawy uczestniczyła Marta Cienkowska, podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Otwieramy dziś wystawę trzech wyjątkowych twórców – Przemysława Blejzyka, Łukasza Habiery i Krzysztofa Syrucia. Ich wspólna prezentacja to coś znacznie więcej niż wydarzenie artystyczne – to spotkanie trzech wrażliwości, trzech języków i jednej wielkiej idei: sztuki jako narzędzia poznawania świata. Prezentowane w Kordegardzie prace – na styku technologii, matematyki i malarskiej intuicji – tworzą nowe definicje piękna. Nie jest to piękno łatwe, jednoznaczne czy dekoracyjne. To piękno, które zmusza do myślenia, do zadawania pytań – także o to, kim jesteśmy jako twórcy i odbiorcy sztuki. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wspiera twórczość, która nie tylko czerpie z tradycji, ale ma odwagę mierzyć się z przyszłością – mówiła podczas wernisażu wiceministra Marta Cienkowska.

1+1+1 – wystawa pokazująca dialog pomiędzy naturą a technologią

Przemysław Blejzyk, Łukasz Habiera i Krzysztof Syruć, tworzący grupę 1+1+1, to artyści poszukujący własnej drogi w malarstwie, przekraczający tradycyjne granice sztuki. Ich artystyczne dojrzewanie przypadło na lata 80. i 90. XX wieku – czas intensywnego rozwoju kultury cyfrowej. W spwich pracach odważnie eksperymentują z kolorem i przekształcają struktury w poszukiwaniu relacji pomiędzy malarstwem a matematyką. Choć pejzaż pozostaje dla nich kluczowym punktem odniesienia, to w ich twórczości można odnaleźć elementy charakterystyczne dla cyfrowego świata, takie jak piksel, glitch czy banding. W ten sposób wprowadzają swoisty dialog pomiędzy naturą a technologią – łączą intuicję, ideę, strukturę, gest malarski i cyfrową logikę, tworząc nowy sposób doświadczania rzeczywistości w jej nieoczywistym, wielowarstwowym języku.

Na wystawie w Kordegardzie każdy z artystów prezentuje jeden obraz, przygotowany specjalnie na tę ekspozycję, oraz jedną pracę wideo.

Poznaj artystów

Przemysław Blejzyk – artysta wizualny, absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Specjalizuje się w badaniu procesów formalnych w malarstwie, muralu oraz sztuce cyfrowej, prowadząc twórczy dialog z tradycją malarską. Jego prace łączą wpływy impresjonizmu i fowizmu z estetyką współczesnej nadmiarowości, tworząc unikalną syntezę historycznych i nowoczesnych środków wyrazu. Zyskał uznanie jako twórca monumentalnych kompozycji ściennych. W ostatnich latach jego praktyka artystyczna ewoluowała w stronę refleksji nad dziedzictwem malarstwa oraz relacji ze współczesną kulturą wizualną. W swoim dorobku artystycznym ma wystawy indywidualne w Polsce i za granicą, m.in. we Francji w Paryżu (2017, 2013) i Rouen (2022) czy e Muzeum Narodowym w Gdańsku (2023). Brał także udział w prestiżowych wystawach zbiorowych, m.in. w Petit Palais – Fine Arts Museum of Paris (2024), Polyreality w Hive Center for Contemporary Art w Pekinie (2023), Retransmission_w Mirus Gallery w Denver (2022), Papers Please w Colab Gallery w Weil nad Renem (2020) oraz Homeless organizowanej przez Void Projects w Miami (2018).

Łukasz Habiera – artysta wizualny, związany ze sztuką street artu od połowy lat 90. Absolwent Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Krakowskiej. Jeden z pionierów nurtu graffuturism w sztuce współczesnej. Brał udział w dwóch najważniejszych wystawach określających i definiujących to zjawisko: „Rudimentary Perfection” w galerii Recoatw Glasgow (2011) i w wystawie „Futurism 2.0”w Londynie (2012). W 2015 r. został zaproszony przez światowej sławy artystę, Takashi Murakamiego do zaprezentowania swoich prac na indywidualnej wystawie w Tokio. Twórczość artysty była prezentowana w renomowanych galeriach na całym świecie, m.in. w Los Angeles, Paryżu, San Francisco, Marrakeszu, Londynie, Turynie i Berlinie, zyskując uznanie w międzynarodowym środowisku artystycznym.

Krzysztof Syruć – artysta wizualny, absolwent Architektury Politechniki Gdańskiej. W swojej twórczości łączy sztuk e i matematykę. Jego prace to eksploracja abstrakcyjnych krajobrazów matematycznych, w których proces malarski przypomina rozwiązywanie równań opartych na intuicji i ścisłych zasadach plastyczno-matematycznych. Dzieła artysty charakteryzuje się świetlistą przestrzenią, w której kolory organizowane są w dynamicznych, wielokierunkowych układach. Ewolucja stylu – od geometrycznych form graffiti po złożone układy barwne – świadczy o konsekwentnym dążeniu do harmonii między abstrakcją a matematycznym porządkiem. Jego twórczość była prezentowana w renomowanych galeriach na całym świecie, m.in. w Denver i Colorado w USA, Gdańsku (Kolonia Artystów), Paryżu we Francji (Galerie Celal M13), Lublinie (Brain Damage Gallery) czy Koszycach na Słowacji (galeria Pyecka). Brał również udział w wystawach zbiorowych w Treviso i Monopoli we Włoszech, Hamburgu (Muma Gallery), Denver (Knew Conscious Gallery), Paryżu (8e Avenue Pavilion) czy Genewie (Post-graffiti and abstract show) i Dortmundzie (44309//Gallery).