Minister kultury i dziedzictwa narodowego podziękował wszystkim, dzięki którym powstała ta wystawa, w tym śp. prof. Zbigniewowi Wawrowi, który był jej pomysłodawcą.

To był jeden z wielu odważnych pomysłów, które udało nam się w ostatnich zrealizować. Ich zwieńczeniem były m.in. ekspozycje Łempickiej czy wystawa prac Chagalla, a także zakupy, wśród których znalazły się takie nazwiska jak Bruegel czy Tycjan – wskazał prof. Piotr Gliński.

Szef resortu kultury złożył również wyrazy podziękowania spółkom takim jak Orlen i BGK, które wsparły tę ekspozycję, ale także wielu innym, które sponsorują instytucje artystyczne i muzea.

To jest bardzo ważne. Kultura i sztuka przyciąga sponsorów, a dzięki temu, że zwiększyliśmy budżet MKiDN o ponad 100 %, istnieje możliwość realizacji wielu pomysłów i organizacji tak wspaniałych wydarzeń muzealnych – podkreślił minister kultury.

Dziękując dyrekcji i zespołowi Muzeum Łazienki Królewskie oraz wszystkim jego współpracownikom, minister Piotr Gliński docenił także rolę i zaangażowanie Ambasadora Meksyku w Polsce oraz przedstawicieli Colección Acervo INBAL – Museo de Arte Moderno – meksykańskiej instytucji kultury zajmującej się popularyzacją kultury meksykańskiej za granicą.

Dzięki współpracy międzynarodowej możemy dzisiaj w Warszawie pokazać Fridę Kahlo. To najlepszy pomysł na obchodzenie jubileuszu 95-lecia polsko-meksykańskich stosunków dyplomatycznych. Zapraszam wszystkich na wystawę – zakończył szef resortu kultury.

O wystawie

Wystawa „Kolor życia. Frida Kahlo” poświęcona jest jednej z najważniejszych i najbardziej ciekawych artystek XX w., której twórczość charakteryzowały wyraziste barwy, mimo że życie nie szczędziło jej cierpienia – meksykańskiej malarce Fridzie Kahlo.

Frida Kahlo w dzieciństwie chorowała na polio, a jako nastolatka doznała ciężkich obrażeń w wypadku. Przeszła przez wiele operacji, jednak nigdy nie odzyskała pełnej sprawności. Artystkę ukształtowała również kultura rdzennej ludności Meksyku, do której często odwoływała się w swoich dziełach. Inspirację czerpała z dziewiętnastowiecznej meksykańskiej sztuki ludowej, w tym portretów i malarstwa wotywnego. Siłę czerpała także z bliskości z naturą. Uwielbiała spędzać czas w ogrodzie, otoczona roślinami i zwierzętami oraz rzeźbami prekolumbijskimi.

Ekspozycja w Łazienkach Królewskich to przestrzeń wielowątkowa i dynamiczna – tak samo jak biografia i sztuka meksykańskiej malarki – kobiety wrażliwej, poszukującej swojej tożsamości, mającej ogromną moc twórczą i będącej w stanie przezwyciężyć ból. Na wystawie prezentowane są trzy obrazy Fridy Kahlo: „Tam wisi moja sukienka” (1933), „Kokosy” (1951) oraz „Martwa natura z arbuzami” (1953). Dodatkowymi elementami ekspozycji są archiwalne zdjęcia z życia artystki, a także film dokumentalny z 1941 r., którego twórcą jest amerykański fotograf, przyjaciel Fridy Kahlo, a także autor wielu jej zdjęć – Nickolas Muray. Produkcja przedstawia artystkę i jej męża, Diego Rivera, w ogrodzie Niebieskiego Domu (La Casa Azul).

Integralną część wystawy stanowi plenerowa instalacja na dziedzińcu Podchorążówki, odtwarzająca fragmenty Niebieskiego Domu Fridy Kahlo, w którym artystka się urodziła, wychowała, tworzyła i zmarła. Słynny La Casa Azul z dzielnicy Coyoacán został przekształcony w muzeum poświęcone meksykańskiej malarce. Jedną ze ścian instalacji stanowi wnęka z posągiem meksykańskiego bóstwa, nawiązującym do rzeźb, którymi Frida Kahlo i Diego Rivera ozdobili ogród wokół domu.

Ekspozycja, dofinansowana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, powstała dzięki współpracy Muzeum Łazienki Królewskie, Ambasady Meksyku oraz Colección Acervo INBAL – Museo de Arte Moderno – meksykańskiej instytucji kultury zajmującej się popularyzacją kultury meksykańskiej za granicą.