Pomnik Adama Mickiewicza w Paryżu

W 1908 r. Komitet Budowy Pomnika Mickiewicza, na którego czele stał jego syn Władysław, zamówił u francuskiego rzeźbiarza Antoine’a Bourdelle’a pomnik poety. Artysta zrzekł się honorarium, jedynym kosztem, który poniosła strona polska był zwrot za materiały.

Przez następne 20 lat Antoine Bourdelle poznawał polską literaturę i historię i starał się zgłębić naturę ducha polskiego, aby przeobrazić to w rzeźbiarską formę. Pomnik odsłonięto 28 kwietnia 1929 r. na Place de l’Alma, a następnie przeniesiono do parku przy Cours Albert 1er, gdzie obecnie można go oglądać.

Na szczycie pomnika wykonanego w formie kolumny znajduje się postać Adama Mickiewicza przedstawionego jako pielgrzym z podniesioną lewą ręką. Baza rzeźby została ozdobiona sześcioma płaskorzeźbami nawiązującymi do wieszcza narodowego: Konrad Wallenrod, Jeńcy, Dziady, Aldona, Halban, Les Trois Polognes.

Kopia figury Adama Mickiewicza z paryskiego pomnika w 1992 roku stanęła na dziedzińcu uniwersytetu w japońskim mieście Aomori. Pomnik, pozbawiony wysokiej kolumny i płaskorzeźb, stał się symbolem uczelni.

Instytut Polski w Paryżu

Instytut Polski w Paryżu, podlegający Ministerstwu Spraw Zagranicznych, został założony w 1979 r. Zadaniem placówki jest reprezentowanie interesów polskich i promowanie naszego kraju na terenie Francji przede wszystkim poprzez elementy bezpośrednio wiążące Polskę z Francją. Instytut zajmuje się także współpracą kulturalną, naukową i techniczną między Polską a Francją.

Instytut Polski w Paryżu prowadzi współpracę z Polskim Instytutu Sztuki Filmowej, Instytutem Książki, Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina i Instytutem Adama Mickiewicza.