Zofia Posmysz urodziła się 23 sierpnia 1923 r. w Krakowie. Podczas okupacji uczęszczała na komplety tajnego nauczania oraz kolportowała gazetki konspiracyjne. Niemcy aresztowali ją w kwietniu 1942 r. w Krakowie. Trafiła do więzienia przy ulicy Montelupich, skąd 30 maja 1942 r. została deportowana do Auschwitz. Od czerwca do sierpnia 1942 r. przebywała w karnej kompanii w Budach. W obozie pracowała w obieralni ziemniaków, w kuchni więźniarskiej, a następnie pełniła funkcję pisarki w magazynie żywnościowym i kuchni więźniarskiej. 18 stycznia 1945 r. została ewakuowana do Ravensbrueck i Neustadt-Glewe. Wyzwolenia doczekała 2 maja 1945 r.

Po wojnie pracowała jako korektorka w redakcji jednej z warszawskich gazet, a potem w dziale literackim Polskiego Radia. Była autorką książek o tematyce obozowej: „Pasażerka”, „Wakacje nad Adriatykiem”, „Ten sam doktor M”, „Do wolności, do śmierci, do życia”, z których największą popularność zdobyła „Pasażerka”, przetłumaczona na kilka języków. Na jej podstawie Andrzej Munk zrealizował film pod tym samym tytułem. Była także scenarzystką popularnego słuchowiska radiowego „W Jezioranach”.

W 2006 r. znalazła się w grupie byłych więźniów, którzy witali w byłym obozie Auschwitz pielgrzymującego Benedykta XVI.

Zofia Posmysz często odwiedzała Oświęcim, zwłaszcza tamtejszy Międzynarodowy Dom Spotkań Młodzieży, który organizuje spotkania i dyskusje służące budowaniu porozumienia między młodzieżą z różnych krajów. Otrzymała tytuł honorowej obywatelki tego miasta.

W styczniu 2020 r. prezydent RP Andrzej Duda odznaczył Zofię Posmysz Orderem Orła Białego.

Zródło: PAP