Archiwalna strona Ministerstwa Gospodarki Morskiej
i Żeglugi Śródlądowej

Warunkiem uzyskania zwolnienia podatkowego jest wykonywanie przez marynarzy pracy na statkach morskich podnoszących banderę państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego używanych do przewozu ładunku lub pasażerów w żegludze międzynarodowej, jeżeli jest ona w danym roku podatkowym wykonywana łącznie przez okres co najmniej 183 dni (pół roku).

Ze względu na specyfikę zawodu marynarza, do okresu tego zalicza się również m.in. okresy:

- podróży do miejsca rozpoczęcia pracy na statku oraz powrotu ze statku, 

- repatriacji i oczekiwania na repatriację w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu,

- pobierania zasiłku chorobowego lub zasiłku macierzyńskiego oraz okresy niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy lub choroby, które miały miejsce w okresie zatrudnienia na statku,

- szkolenia lub przeszkolenia,  zgodnie z wymogami Konwencji STCW,

-  urlopu wyrównawczego, o którym mowa w art. 56 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu oraz wolnego od pracy pobytu na lądzie, udzielonego na podstawie przepisów dotyczących czasu pracy marynarzy.

Dzięki wydaniu decyzji Komisji Europejskiej w 2019 r., zwolnienie podatkowe obejmie dochody marynarzy począwszy już od obecnego roku podatkowego i będzie mogło być zastosowane przy rozliczaniu zeznań podatkowych za rok 2019 r.

Zwolnienie z podatku dochodów marynarzy, przewidziane w uchwalonej z inicjatywy MGMiŻŚ w dniu 9 sierpnia 2019 r. nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest realizacją unijnych Wytycznych w sprawie pomocy publicznej dla transportu morskiego z 2004 r. W Wytycznych tych, aby przeciwdziałać niekorzystnemu zjawisku, jakim jest przerejestrowanie statków z rejestrów narodowych państw UE do rejestrów państw, które prowadzą aktywną politykę podatkową w zakresie zwolnień podatkowych dla armatorów i marynarzy  (tzw. wygodne bandery), Komisja Europejska zaleca stosowanie środków pomocowych dla armatorów statków morskich – m.in. w postaci zwolnień podatkowych dla armatorów i marynarzy.

KE oceniła, że zaproponowany przez Polskę środek pomocowy przyczynia się do poprawy konkurencyjności unijnego sektora transportu morskiego oraz zachęci do rejestrowania statków
w Europie. Jednocześnie pozwala zachować wysokie europejskie normy socjalne, środowiskowe i bezpieczeństwa oraz zapewnia równe warunki działania.

W dniu 16 grudnia br., obok zwolnienia podatkowego dla polskich marynarzy, Komisja Europejska zatwierdziła również pięć podobnych programów wsparcia na rzecz transportu morskiego, w tym ulgi dla marynarzy, zaproponowanych przez Cypr, Danię, Estonię i Szwecję. KE zaaprobowała też wprowadzenie systemu podatku tonażowego w Estonii i Cyprze. Programy te mają zachęcać do rejestrowania statków w Europie oraz poprawić konkurencyjność europejskiego sektora transportu morskiego bez zakłócania konkurencji.

Podkreślić należy, że podatek tonażowy wprowadzony został w Polsce już w 2006 r., na podstawie uchwalonej z inicjatywy ówczesnego Ministerstwa Gospodarki Morskiej ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zatwierdzone w dniu 16 grudnia zwolnienie z podatku dochodowego marynarzy jest zatem kolejnym, po podatku tonażowym, krokiem do wykonania przez Polskę zaleceń Komisji Europejskiej przewidzianych w unijnych Wytycznych w sprawie pomocy publicznej dla transportu morskiego i stworzenia konkurencyjnych warunków działalności armatorów w Polsce.