Narodowa instytucja kultury, której zadaniem jest promocja książki i czytelnictwa w kraju, a także popularyzacja polskiej literatury na świecie. Jej główne osiągnięcia to: ponad 1400 tłumaczeń polskich książek za granicą w ciągu ostatnich lat; program Biblioteka+ czyli przekształcenie bibliotek gminnych w nowoczesne centra dostępu do wiedzy i kultury oraz ponad 1200 Dyskusyjnych Klubów Książki w całym kraju. IK jest też wydawcą najstarszych i najbardziej zasłużonych polskich czasopism kulturalnych, m.in.: „Nowych Książek”, „Twórczości”, „Literatury na Świecie”, „Dialogu”, „Ruchu Muzycznego” czy „Odry”.

 

Narodowy Instytut Fryderyka Chopina zajmuje się m.in.: badaniami naukowymi oraz popularyzacją wiedzy o wybitnym polskim kompozytorze i jego muzyce, publikacjami, organizowaniem koncertów, konferencji i kursów. NIFC współdziała z instytucjami i organizacjami Chopinowskimi na całym Świecie, gromadzi archiwalia i obiekty muzealne, sprawuje kontrolę nad wykorzystaniem wizerunku i nazwiska Fryderyka Chopina. W 2010 r.  Instytut przejął organizację prestiżowego Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, z jego inicjatywy powstał też i jest kontynuowany Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Chopin i jego Europa.

 

MCK ma status narodowej instytucji kultury, która prowadzi działalność badawczą, edukacyjną, wydawniczą i wystawienniczą. Punktem wyjścia do działań, a zarazem punktem odniesienia dla wszystkich podejmowanych przez MCK projektów jest Europa Środkowa. Główne wątki tematyczne tej działalności to m.in.: teoria i zarządzanie dziedzictwem kulturowym, sztuka i przestrzeń kulturowa Europy Środkowej, dialog międzykulturowy oraz polityka kulturalna i ekonomia kultury. W siedzibie MCK działa specjalistyczna biblioteka naukowa gromadząca polską i zagraniczną literaturę z zakresu dziedzictwa kulturowego. Organizowane są też wykłady, spotkania i debaty.

 

PISF odpowiada za rozwój polskiej kinematografii oraz za promocję polskiej twórczości filmowej za granicą. Instytut realizuje zadania zapisane w Ustawie o kinematografii, do których należą m.in. dofinansowywanie produkcji, dystrybucji i rozpowszechniania filmów, promocja polskiej kinematografii na świecie, wspieranie debiutów oraz rozwoju artystycznego młodych twórców filmowych, edukacja filmowa oraz wspieranie utrzymywania archiwów filmowych. W ostatnich latach PISF uruchomił program cyfryzacji kin, programy edukacyjne - m.in. Filmoteka Szkolna, adresowany do studentów kurs Akademia Polskiego Filmu oraz projekt „Rekonstrukcja cyfrowa”, którego celem jest ochrona archiwalnych zbiorów filmowych oraz ich digitalizacja.

 

Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego zajmuje się dokumentacją, promocją i animacją polskiego życia teatralnego. Wspiera też działalność badawczą i edukacyjną w tym zakresie. Instytut prowadzi wortal poświęcony polskiemu teatrowi e-teatr.pl, internetową telewizję teatralną e-teatr.tv oraz specjalistyczną Księgarnię "Prospero". W skład Instytutu wchodzi Biblioteka, Pracownia Dokumentacji Teatru, Medioteka oraz Galeria, gdzie prezentowane są czasowe wystawy o tematyce teatralnej. Zadania instytucji są realizowane poprzez organizację festiwali, wykładów, spotkań, warsztatów, konkursów oraz prowadzenie programów edukacyjnych i badawczych. Instytut Teatralny m.in. koordynuje obchody 250-lecia teatru w Polsce.

 

1 czerwca 2017 rozpoczęła działalność Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny (FINA), nowa państwowa instytucja kultury, która powstała w wyniku połączenia Filmoteki Narodowej i Narodowego Instytutu Audiowizualnego. Do jej zadań należeć będzie między innymi gromadzenie, katalogowanie i restaurowanie dziedzictwa audiowizualnego, a także produkcja, rejestracja i uposzechnianie polskiej kultury audiowizualnej.

 

Narodowe Centrum Kultury zajmuje się upowszechnianiem kultury na terenie kraju, podtrzymywaniem i upowszechnianiem tradycji narodowej i państwowej, promocją polskiego dziedzictwa narodowego, edukacją kulturalną oraz kreowaniem zainteresowania kulturą i sztuką, prowadzeniem informacji kulturalnej, a także prac badawczych i eksperckich w zakresie kultury i dziedzictwa narodowego we współpracy z samorządami terytorialnymi. Do zadań tej instytucji należy także rozwój i profesjonalizacja sektora kultury, w tym podwyższanie kwalifikacji kadr zajmujących się działalnością kulturalną.

 

Instytucja ta została powołana 1 stycznia 2011 roku zarządzeniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i zastąpiła dotychczasowy Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków. Zmiana ta wiązała się z nadaniem instytucji nowego statutu. Narodowy Instytut Dziedzictwa zajmuje się dokumentacją wartości zabytków, kształtowaniem zasad ich ochrony oraz stanem dziedzictwa kulturowego w Polsce. NID wydaje ekspertyzy i opinie dotyczące działań podejmowanych przy zabytkach, monitoruje i analizuje zagrożenia dla dziedzictwa oraz wypracowuje metody przeciwdziałania tym zagrożeniom, a także prowadzi ewidencję badań archeologicznych.

 

Podstawową misją Instytutu Muzyki i Tańca jest działalność na rzecz rozwoju kultury muzycznej i tanecznej w Polsce, w tym - analiza funkcjonowania środowisk tańca i muzyki, działalność dokumentacyjna i archiwizacyjna, działanie na rzecz poprawy jakości edukacji, wspieranie w tym zakresie instytucji kultury oraz organizacji pozarządowych oraz inicjowanie nowych programów. Instytut organizuje także warsztaty i szkolenia oraz zleca badania naukowe, prowadzi też portal taniecpolska.pl. IMiT jest także współorganizatorem wielu wydarzeń artystycznych w całym kraju.

 

Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów jest instytucją kultury powstałą z przekształcenia Ośrodka Ochrony Zbiorów Publicznych, powołaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 1 marca 2011. Zakres działania Instytutu obejmuje gromadzenie i upowszechnianie wiedzy o muzeach i zbiorach publicznych, wyznaczanie standardów w muzealnictwie, kształtowanie świadomości w zakresie wartości i zachowania dziedzictwa kulturowego w wymiarze społecznym przy jednoczesnym zachowaniu dotychczasowej sfery aktywności Ośrodka. Misją Instytutu jest kreowanie rozwoju i innowacyjności w obszarze zarządzania muzeami i zbiorami publicznymi w Polsce.

 

Działalność powstałego w 1945 roku Polskiego Wydawnictwa Muzycznego koncentruje się na przygotowywaniu komplementarnej oferty wydawniczej obejmującej dzieła muzyki dawnej i współczesnej, repertuar polski i światowy, nuty przeznaczone dla amatorów i profesjonalistów, publikacje o charakterze pedagogicznym, naukowym i popularnym, a także obszerny katalog wydawnictw książkowych i leksykograficznych. Dział Zbiorów Nutowych zapewnia materiały wykonawcze muzyki polskiej dla orkiestr z całego świata, a polskim zespołom udostępnia repertuar światowy z zasobów wydawców zagranicznych. PWM to także znane w świecie centrum polskiego edytorstwa muzycznego i ośrodek upowszechniania i popularyzowania muzyki polskiej w kraju i za granicą.

przejdź do strony Polskiego Wydawnictwa Muzycznego