Siła wyższa

Zgodnie z art. 59 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2021/2116 państwa członkowskie zapewniają w szczególności, by nie nakładano kar, gdy m.in. niezgodność jest wynikiem działania siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności. Oznacza to, że beneficjent, który nie jest w stanie spełnić kryteriów kwalifikowalności lub innych obowiązków w wyniku siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności, zachowuje prawo do pomocy w odniesieniu do obszaru lub zwierząt, które były kwalifikowalne w chwili wystąpienia siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności.

Dowodem potwierdzającym wystąpienie siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności, może być na podstawie art. 75 § 1 kpa wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 2021/2116 „siła wyższa” i „nadzwyczajne okoliczności” mogą zostać uznane w szczególności w następujących przypadkach: o

dpoważna klęska żywiołowa lub poważne zdarzenie pogodowe powodujące duże szkody w gospodarstwie;
zniszczenie budynków inwentarskich w gospodarstwie w wyniku wypadku;
ognisko choroby epizootycznej, choroby roślin lub obecność agrofaga roślin dotykające, cały inwentarz żywy lub uprawy należące do beneficjenta lub część tego inwentarza lub upraw;
wywłaszczenie całości lub dużej części gospodarstwa, jeśli takiego wywłaszczenia nie można było przewidzieć w dniu złożenia wniosku;
śmierć beneficjenta;
długoterminowa niezdolność beneficjenta do wykonywania zawodu.

W przypadku wystąpienia siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności rolnik, niezwłocznie po wystąpieniu siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności, powinien złożyć do biura powiatowego ARiMR pisemne oświadczenie o zaistniałych okolicznościach, opatrzone czytelnym podpisem i datą złożenia wraz z dowodami potwierdzającymi wystąpienie nadzwyczajnych okoliczności lub siły wyższej.