Wojewódzka Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Rzeszowie

Państwowa Inspekcja Sanitarna dba o to, aby ferie zimowe były dla dzieci zdrowe i bezpieczne. W tym celu nadzorujemy miejsca wypoczynku znajdujące się na terenie województwa podkarpackiego.

Sprawdzamy:

• warunki zakwaterowania, w tym stan techniczny pomieszczeń i sprzętów,
• czystość pomieszczeń,
• stan sanitariatów i dostęp do bieżącej ciepłej wody,
• żywienie uczestników wypoczynku,
• sposób zapewnienia opieki medycznej,
• sposób postępowania z odpadami.

Obok działań kontrolnych podejmujemy wiele inicjatyw oraz włączamy się w działania lokalnych społeczności w zakresie propagowania zasad bezpiecznego wypoczynku. W naszych działaniach edukacyjnych kładziemy nacisk na:

• profilaktykę chorób zakaźnych,
• propagowanie szczepień ochronnych,
• profilaktykę uzależnień,
• promowanie zdrowego stylu życia, w szczególności aktywnego wypoczynku,
• propagowanie podstawowych zasad higieny osobistej,
• zapobieganie wypadkom i urazom, z uwzględnieniem zasad bezpiecznego poruszania się po drogach oraz zagrożeń wynikających z zabaw dzieci na zamarzniętych rzekach i jeziorach.

Materiały dla organizatorów zimowego wypoczynku:

Dzień ten, przypadający w trzeci czwartek listopada, ma już ponad 30-letnią tradycję. Pomysł zrodził się w USA w Californii, gdzie w 1974 roku zachęcono ponad milion palaczy do odstawienia papierosów na jeden dzień.

Oczywiście 24 godziny nie wystarczą – mają jedynie zachęcić do całkowitego porzucenia nałogu. Z czasem do walki z tytoniem dołączył cały świat – zaczęły pojawiać się podobne inicjatywy, jak na przykład Dzień bez Papierosa (obchodzony 31 maja).

Na całym świecie tytoń zabija ponad 5 milionów osób każdego roku – w tym ponad 600 tysięcy osób, które palą biernie, wdychając dym osób palących w najbliższym otoczeniu. Choć śmiertelne skutki tego nałogu są powszechnie znane, głównym problemem związanym z rzucaniem palenia jest fakt, iż papierosy zabijają powoli – palacz może nie odczuwać skutków swojego nałogu przez wiele lat. Niestety, kiedy już się pojawią, często bywa za późno.

Choć ostrzeżenia „Palenie zabija” widoczne jest na każdej paczce papierosów, informacja ta – z racji swojej powszechności – szybko traci swój wydźwięk. Jak się jednak okazuje, dość skuteczne są „odstraszacze” graficzne – na przykład zdjęcia, nieraz makabryczne, zniszczonych organów wewnętrznych skutecznie zniechęcają młodzież do sięgania po papierosy oraz zwiększają liczbę palaczy, którzy decydują się zerwać z nałogiem.

W wielu krajach – również w Polsce – wprowadza się współcześnie zakazy palenia w miejscach publicznych. Niestety, jak wskazuje badanie CBOS-u, zmiany te nie wpłynęły na zmniejszenie liczby palaczy. Zakazy odgórne odgrywają zwykle niewielką rolę – znacznie lepiej działa bowiem motywacja wewnętrzna, którą każdy powinien odnaleźć w sobie. Każdy palący, czyli co trzeci Polak.

 

Organizm zaczyna się regenerować już od chwili rzucenia palenia. Korzyści są natychmiastowe i długoterminowe:

• po 24 godzinach – zmniejsza się ryzyko ostrego zawału serca
• po 20 minutach – spada tętno
• w ciągu 12 godzin – wraca do normy poziom tlenku węgla we krwi
• w ciągu 2–12 tygodni – poprawia się krążenie i czynność płuc
• do 3 miesięcy – poprawia się kondycja fizyczna
• w ciągu 1–9 miesięcy – ustępują kaszel i duszność
• po roku – o połowę zmniejsza się ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca
• po 5 latach – zmniejsza się ryzyko wystąpienia udaru mózgu oraz zachorowania na raka jamy ustnej, przełyku i krtani oraz płuc
• w ciągu 10 lat – śmiertelność z powodu raka płuc jest o około połowę mniejsza niż wśród palaczy
• w ciągu 5–15 lat – ryzyko udaru zmniejsza się do poziomu porównywalnego do osób niepalących
• po 15 latach – ryzyko zachorowania na raka płuca jest podobne jak u osoby nigdy niepalącej
• w ciągu 15 lat – ryzyko wystąpienia chorób serca jest takie jak u niepalących.

Metody rzucenia palenia

Istnieje wiele sposobów na rzucenie palenia od naturalnych metod (zmniejszenie ilości wypalanych papierosów, znalezienie sprzymierzeńca w postanowieniu, pozytywne nastawienie do osiągnięcia cel), przez nikotynową terapię zastępczą (nikotynowe gumy do żucia, plastry nikotynowe, inhalatory nikotynowe) do metod niekonwencjonalnych (hipnoza, akupunktura, Bicom). Istnieją również specjalne, sprofilowane darmowe aplikacje mobilne, które mają na celu wspomagać osobę uzależnioną w rzucaniu palenia. Takie aplikacje analizują wprowadzone przez użytkownika dane i dostosowują najbardziej odpowiedni program wsparcia dopasowany do jego potrzeb.

Jedną z nich jest aplikacja „Jak rzucić palenie”, o której więcej informacji można znaleźć na stronie http://jakrzucicpalenie.pl/rzuc-palenie-z-aplikacja/ 

Legionelloza jest chorobą zakaźną, ale nie zaraźliwą, nie przenosi się z człowieka na człowieka, stanowi zagrożenie dla ludzi gdy dostanie się do dróg oddechowych. Do zakażenia może dochodzić poprzez wdychanie powietrza, w którym znajduje się aerozol skażonej bakteriami wody (mgła wodna powstała w wyniku rozprysku wody).

Podczas oddychania kropelki aerozolu dostają się do naszych dróg oddechowych i osadzają na błonach śluzowych nosa lub płucach.

Legionella nie przenosi się drogą pokarmową tzn. nie jest dla nas niebezpieczna gdy trafi do układu pokarmowego wraz ze spożytą wodą.

 

Komunikat Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Rzeszowie w sprawie ogniska wywołanego zakażeniem Legionella pneumophila 

Zapobieganie zakażeniom bakteriami z rodzaju Legionella – zalecenia dot. ponownego otwierania budynków użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego po wydłużonym przestoju lub ograniczonej eksploatacji

 

Światowy Dzień bez Tytoniu 2023: Potrzebujemy żywności, nie tytoniu.

 

31 maja 2023 r. WHO i specjaliści zdrowia publicznego z całego świata spotkają się, aby świętować Światowy Dzień bez Tytoniu (WNTD). Tegoroczne hasło brzmi: „Potrzebujemy jedzenia, nie tytoniu”. Globalna kampania 2023 ma na celu podniesienie świadomości na temat alternatywnej produkcji roślinnej i możliwości marketingowych dla rolników tytoniu oraz zachęcenie ich do uprawy zrównoważonych, pożywnych upraw. Będzie również miało na celu ujawnienie wysiłków przemysłu tytoniowego, aby ingerować w próby zastąpienia uprawy tytoniu zrównoważonymi uprawami, przyczyniając się w ten sposób do światowego kryzysu żywnościowego.

 

Uprawa i produkcja tytoniu pogłębia brak bezpieczeństwa żywnościowego.

Narastający kryzys żywnościowy jest napędzany przez konflikty i wojny, wstrząsy klimatyczne oraz gospodarcze i społeczne skutki pandemii COVID-19. Przyczyny strukturalne, takie jak wybór upraw, również mają wpływ, a spojrzenie na uprawę tytoniu ujawnia, w jaki sposób przyczynia się ona do zwiększonego braku bezpieczeństwa żywnościowego:

 

• Każdego roku na całym świecie pod uprawę tytoniu przekształca się około 3,5 miliona hektarów ziemi. Uprawa tytoniu przyczynia się również do wylesiania 200 000 hektarów rocznie.
• Uprawa tytoniu wymaga intensywnych zasobów i intensywnego stosowania pestycydów i nawozów, które przyczyniają się do degradacji gleby.
• Grunty wykorzystywane pod uprawę tytoniu mają wówczas mniejszą zdolność do uprawy innych upraw, takich jak żywność, ponieważ tytoń zmniejsza żyzność gleby.
• W porównaniu z innymi działaniami rolniczymi, takimi jak uprawa kukurydzy, a nawet wypas bydła, uprawa tytoniu ma znacznie bardziej destrukcyjny wpływ na ekosystemy, ponieważ pola uprawne tytoniu są bardziej podatne na pustynnienie.

 

Jakiekolwiek zyski z tytoniu jako uprawy dochodowej mogą nie zrekompensować szkód wyrządzonych zrównoważonej produkcji żywności w krajach o niskich i średnich dochodach. W tym kontekście istnieje pilna potrzeba podjęcia środków prawnych w celu ograniczenia uprawy tytoniu i pomocy rolnikom w przestawieniu się na produkcję alternatywnych upraw żywności.

 

Wspieranie tworzenia alternatywnych źródeł utrzymania

Przemysł tytoniowy często reklamuje się jako orędownik środków do życia rolników tytoniowych. Jest to dalekie od prawdy. Intensywne obchodzenie się ze środkami owadobójczymi i toksycznymi chemikaliami podczas uprawy tytoniu przyczynia się do złego stanu zdrowia wielu rolników i ich rodzin. Co więcej, nieuczciwe ustalenia umowne z firmami tytoniowymi prowadzą rolników do zubożenia, a praca dzieci, która często jest wpleciona w uprawę tytoniu, koliduje z prawem do edukacji i stanowi pogwałcenie praw człowieka.

 

Dziewięciu z 10 największych hodowców tytoniu to kraje o niskich i średnich dochodach, a 4 z nich określa się jako kraje o niskich dochodach z deficytem żywności. Grunty wykorzystywane do uprawy tytoniu mogłyby być efektywniej wykorzystywane do osiągnięcia drugiego celu zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych – wyeliminowania głodu.

 

Kampania WNTD 2023 wzywa rządy i decydentów do zaostrzenia przepisów, opracowania odpowiednich polityk i strategii oraz umożliwienia rolnikom tytoniu zmiany warunków rynkowych na uprawę roślin spożywczych, które zapewnią im i ich rodzinom lepsze życie. Ramowa konwencja WHO o ograniczeniu użycia tytoniu oferuje szczegółowe zasady i opcje polityczne dotyczące promowania opłacalnych ekonomicznie alternatyw dla pracowników tytoniowych, hodowców i indywidualnych sprzedawców (określonych w artykule 17) oraz zwiększania ochrony środowiska i zdrowia ludzi (artykuł 18 ). Wdrażanie tych przepisów powinno zostać wzmocnione w poszczególnych krajach.

 

https://www.who.int/campaigns/world-no-tobacco-day/2023

Wraz z rozpoczęciem nowego roku szkolnego pracownicy Państwowej Inspekcji Sanitarnej na terenie województwa podkarpackiego przeprowadzają akcję informacjo-edukacyjną pt. „Problem wagi ciężkiej”.

 

Adresaci: uczniowie klas I-IV szkół podstawowych, rodzice, opiekunowie, nauczyciele.

   Cel główny:

• Zwrócenie uwagi na problem przeciążonych plecaków/tornistrów.
• Rozpowszechnienie informacja, że jedną z przyczyn wad postawy mogą być przeciążone kręgosłupy,
• Dotarcie z rzetelną informacją do uczniów, rodziców i nauczycieli.

   Przewidywane efekty:

• Uświadomienie uczniów jak prawidłowo spakować tornistry i dlaczego wkładanie do nich zbędnych rzeczy może zaszkodzić ich kręgosłupom.
• Rodzice i opiekunowie będą wiedzieli, że należy konsultować zawartość tornistrów swoich dzieci, będą wiedzieli, jak wybrać prawidłowy plecak oraz będą znali prawidłowe normy dotyczące ciężaru.
• Nauczyciele będą wymagali noszenia do szkoły tylko niezbędnych podręczników i zeszytów,
  a także przekazywali niezbędne informacje z tego zakresu rodzicom i opiekunom.

Kleszcze żyją powszechnie na terenie całego kraju w miejscach wilgotnych i obfitujących w roślinność. Można spotkać je w lasach (zwłaszcza liściastych i mieszanych), na podmokłych terenach porośniętych krzewami i trawami, na łąkach oraz nad brzegami rzek i jezior.
Pojawiają się także w parkach i na działkach. Aktywność kleszczy rozpoczyna się zwykle wczesną wiosną i trwa aż do późnej jesieni, jest większa, im wyższa jest temperatura i wilgotność otoczenia. Żyją w ściółce i w poszukiwaniu swych żywicieli (zwierząt, ludzi) wspinają się na trawy i krzewy. Wiszą na źdźbłach trawy i na spodzie liści, z tego powodu są niewidoczne. Dlatego „zbieramy” kleszcze przechodząc przez trawy lub krzewy. Kleszcze żywią się krwią zwierząt i ludzi.

Kleszcze mogą przytwierdzać się do różnych części ciała człowieka, często do ukrytych i owłosionych (pachy, pachwiny). Małe rozmiary kleszczy i obecność w ich ślinie substancji znieczulających powodują, że mogą być one niezauważone przez człowieka w czasie żerowania. Kleszcz po wessaniu krwi powiększa swoją objętość nawet 10-krotnie W czasie wysysania krwi kleszcze mogą przenieść groźne dla zdrowia bakterie i wirusy wywołujące boreliozę i kleszczowe zapalenie mózgu.

 

Jak zapobiegać ukąszeniu przez kleszcza?

W razie możliwości unikać miejsc zalesionych np. lasów i pól nie zbaczać ze ścieżki leśnej.

1. W miejscach, gdzie istnieje ryzyko występowania kleszczy, nosić odpowiednią odzież, zakrywającą jak najwięcej części ciała (długie spodnie, koszule z długimi rękawami, nakrycie głowy etc.), można włożyć nogawki spodni w skarpety, lub założyć spodnie ze ściągaczami w kostce
2. Stosować środki odstraszające kleszcze, (zgodnie z zaleceniami producenta) do kupienia w drogeriach i aptekach.
3. Zmienić i dokładnie wytrzepać odzież, którą nosiliśmy w lesie.
4. Po wizycie w lesie lub innym miejscu bytowania kleszczy dokładne obejrzeć całe ciało. Zwłaszcza zwrócić uwagę na pachy, pachwiny, zgięcia podkolanowe i łokciowe. Należy pamiętać również o obejrzeniu skóry głowy.

 

Jak postąpić w przypadku ukąszenia?

1. Po zauważeniu ukąszenia przez kleszcza należy natychmiast delikatnie usunąć kleszcza. W tym celu należy użyć pęsety. Pęseta ująć kleszcza tuż przy skórze i pociągnąć ku górze zdecydowanym ruchem, nie ściskać kleszcza zbyt mocno, by nie wycisnąć jego wydalin. Kleszcza nie należy wykręcać lub próbować wycisnąć. Przed usunięciem kleszcza, nie smarować miejsca wkłucia żadną substancją.
2. Po usunięciu kleszcza miejsce ukłucia należy zdezynfekować odpowiednim preparatem.
3. Gdyby usunięcie kleszcza sprawiało trudności, należy zwrócić się o pomoc do lekarza.
4. Następnie należy udać się do lekarza rodzinnego, który podejmie decyzję o odpowiednim leczeniu.

 

„Kleszczowanka”, to najnowsza kolorowanka edukacyjna, którą przekazujemy w ręce dzieci w wieku przedszkolnym. To książeczka z ciekawostkami i łamigłówkami o kleszczach. Przez zabawę uczy jak się chronić przed ich wkłuciem w ciało i chorobami, które przenoszą. Otwierając „Kleszczowankę” można wykazać się kreatywnością - rysować, kolorować, pisać, wykreślać, dodawać swoje obrazki.

Zapraszamy także dorosłych – rodziców, nauczycieli, dziadków, opiekunów do wspólnego spędzania czasu z dziećmi przy „Kleszczowance”. Książeczka może Was wesprzeć w prowadzeniu rozmów na temat sposobów dbania o własne zdrowie.

Ilustracje w książeczce są autorstwa Anety Czarnieckiej, znanej jako Obrazownik, która współtworzyła również teksty. Publikacja powstała przy wsparciu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie, Warmińsko-Mazurskiego Stowarzyszenia Higieny i Zdrowia Publicznego w Olsztynie w Olsztynie, a powstała z inicjatywy Oddziału Oświaty i Promocji Zdrowia Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Olsztynie.

Wiosenna aura zachęca do wypoczynku na świeżym powietrzu, ale niestety wyższe temperatury sprzyjają także większej aktywności kleszczy. Aby w pełni czerpać radość z chwil spędzonych na łonie natury należy mieć świadomość jak można chronić się przed tymi uciążliwymi pajęczakami oraz niebezpiecznymi chorobami, które mogą przenosić. W Polsce najczęstszymi chorobami będącymi skutkiem ukąszenia kleszczy są borelioza oraz kleszczowe zapalenie mózgu. Przed kleszczowym zapaleniem mózgu może ochronić nas szczepionka, ale w przypadku boreliozy pozostaje nam unikanie miejsc bytowania kleszczy oraz stosowanie odstraszających je profesjonalnych i zbadanych produktów biobójczych.

Zastosowanie odpowiednich produktów biobójczych (czyli substancji lub mieszanin, których przeznaczeniem jest m. in. odstraszanie organizmów szkodliwych w inny sposób niż działanie czysto fizyczne lub mechaniczne), w tym przypadku repelentów należących do kategorii 3, grupy 19 załącznika V rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych, pozwoli na skuteczne odstraszenie tych stawonogów i wyeliminowanie zagrożeń związanych z ich ugryzieniami.

W sklepach stacjonarnych oraz internetowych oferowanych jest wiele różnorodnych produktów działających odstraszająco na kleszcze oraz insekty. Będą wśród nich produkty aplikowane na skórę w postaci spreju, balsamu, kremu, czy pianki, nasączone repelentem chusteczki, naklejki, czy opaski na rękę, a także produkty w spreju do odzieży. 

Ze uwagi na fakt, że substancje czynne zawarte w produktach biobójczych mogą stwarzać zagrożenie zarówno dla ludzi jak i dla środowiska, produkty te przed wprowadzeniem do obrotu podlegają profesjonalnej ocenie i rejestracji przez powołane do tego instytucje. Na polskim rynku oraz w całej Unii Europejskiej wprowadzane do obrotu i stosowane mogą być tylko te produkty biobójcze, na które uzyskano odpowiednie pozwolenie i którego unikatowy numer umieszczono na jego etykiecie. Posiadanie przez produkt biobójczy numeru odpowiedniego pozwolenia gwarantuje, że produkt zawiera znaną i zbadaną substancję czynną oraz przeszedł właściwe badania, które potwierdziły jego skuteczność w zwalczaniu organizmów szkodliwych, a także określono zasady bezpiecznego użycia tego biocydu.

Informację, czy dany produkt jest aktualnie zarejestrowany jako biobójczy na terenie Polski, tzn. czy został dopuszczony do obrotu na terenie Polski można uzyskać pod adresem: https://bip.urpl.gov.pl/pl/biuletyny-i-wykazy/produkty-biob%C3%B3jcze, gdzie znajdują się następujące dokumenty:

• Wykaz Produktów Biobójczych cz. I - zawierający wykaz produktów biobójczych, na które wydano pozwolenie na obrót, zgodnie z procedurą narodową,
• Wykaz Produktów Biobójczych cz. II, dokument ten zawiera produkty zarejestrowane zgodnie z procedurami europejskimi.

Wykaz wszystkich produktów biobójczych zarejestrowanych w procedurze europejskiej znajduje się na stronie Europejskiej Agencji Chemikaliów: https://echa.europa.eu/pl/information-on-chemicals/biocidal-products.

Istotny jest wybór odpowiedniego repelentu zarówno z uwagi na jego skuteczność, sposób użycia, jak i potencjalne działania szkodliwe. Szczególną uwagę należy zwrócić na produkty, które mają być stosowane przez dzieci oraz kobiety w ciąży. Należy ściśle przestrzegać instrukcji stosowania zawartej na etykiecie lub ulotce, m. in. sposobu i miejsca aplikacji, maksymalnej dziennej dawki oraz ograniczeń wiekowych użytkownika. Czas działania danego repelentu zależy od zastosowanej w nim substancji czynnej oraz jej stężenia, o czym należy pamiętać zwłaszcza przy dłuższych wycieczkach.

Zakupu zawsze należy dokonywać w pewnych źródłach zwracając szczególną uwagę, czy produkt znajduje się w oryginalnych opakowaniach, na których widnieje oznaczenie podmiotu odpowiedzialnego za wprowadzenie go na rynek oraz numer pozwolenia.

7 kwietnia 2023 r. ̶ Światowy Dzień Zdrowia ̶  tego dnia Światowa Organizacja Zdrowia będzie obchodzić 75. rocznicę swojego istnienia.

W 1948 r. kraje z całego świata połączyły siły i założyły WHO, aby promować zdrowie, zapewniać światu bezpieczeństwo i służyć bezbronnym – aby każdy i wszędzie mógł osiągnąć najwyższy poziom zdrowia i dobrego samopoczucia.

75. rocznica WHO jest okazją do spojrzenia wstecz na sukcesy zdrowia publicznego, które poprawiły jakość życia w ciągu ostatnich siedmiu dekad. To także okazja do zmotywowania do działania, aby stawić czoła wyzwaniom zdrowotnym dnia dzisiejszego i jutra.

 

Kluczowe wiadomości

• Temat przewodni Światowego Dnia Zdrowia zakłada, że ​​wszyscy ludzie mają dobre zdrowie, aby wieść satysfakcjonujące życie w pokojowym, dostatnim i zrównoważonym świecie.
• Prawo do zdrowia jest podstawowym prawem człowieka. Każdy musi mieć dostęp do potrzebnych mu usług zdrowotnych, kiedy i gdzie ich potrzebuje, bez trudności finansowych.
• 30% światowej populacji nie ma dostępu do podstawowych usług zdrowotnych.
• Prawie dwa miliardy ludzi stoją w obliczu katastrofalnych lub zubożających wydatków na opiekę zdrowotną, przy znacznych nierównościach dotykających osoby w najbardziej narażonych środowiskach.
• Powszechne ubezpieczenie zdrowotne (UHC) zapewnia ochronę finansową i dostęp do podstawowych usług wysokiej jakości, wydobywa ludzi z ubóstwa, promuje dobrobyt rodzin i społeczności, chroni przed kryzysami zdrowia publicznego i przybliża nas do #ZdrowieDlaWszystkich.
• Aby zdrowie dla wszystkich stało się rzeczywistością, potrzebujemy: jednostek i społeczności, które mają dostęp do wysokiej jakości usług zdrowotnych, aby mogły dbać o zdrowie własne i swoich rodzin; wykwalifikowani pracownicy służby zdrowia zapewniający wysokiej jakości opiekę skoncentrowaną na ludziach; oraz decydenci zobowiązani do inwestowania w powszechną opiekę zdrowotną.
• Dowody wskazują, że systemy opieki zdrowotnej oparte na podejściu podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) to najskuteczniejszy i najbardziej opłacalny sposób na przybliżenie ludziom usług zdrowotnych i dobrego samopoczucia.

Wakacje to wzmożony okres działalności Państwowej Inspekcji Sanitarnej województwa podkarpackiego.
 

Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi kierunkami działań w ramach #BezpieczneWakacje.

Akcja lato: W ramach corocznie przeprowadzanej przez Państwową Inspekcję Sanitarną województwa podkarpackiego AKCJI LATO sprawowany jest wzmożony nadzór sanitarno-higieniczny w zakładach żywienia zbiorowego (np. bary, restauracje, stołówki, zakłady małej gastronomii), zwłaszcza w miejscowościach turystycznych i wypoczynkowych. Szczególną atencją objęte są miejsca wypoczynku dzieci i młodzieży, w których spożywają posiłki, zwłaszcza tzw. „zielone szkoły”, kolonie, półkolonie.  W trakcie trwania tej akcji - od początku maja do końca września 2022 r. - Państwowa Inspekcja Sanitarna jest obecna również na festynach, jarmarkach, eventach, piknikach i imprezach plenerowych, podczas których są wprowadzane do obrotu środki spożywcze. AKCJA  LATO ma na celu nie tylko zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego serwowanych posiłków i sprzedawanej żywności, ale również edukacje społeczeństwa w zakresie prozdrowotnych zachowań, począwszy od higieny rąk, poprzez popularyzowanie wiedzy na temat zdrowego odżywania.

Nadzór nad kąpieliskami: W ramach nadzoru nad kąpieliskami i miejscami okazjonalnie wykorzystywanymi do kąpieli, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej prowadzą monitoring jakości wody. Pobierane są próbki wody zgodnie z ustalonym harmonogramem oraz przeprowadzana jest wizualna ocena wody pod kątem obecności zanieczyszczeń bądź sinic. Dodatkowo przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego, przeprowadzana jest kontrola obiektu, gdzie sprawdzane są: tablice informacyjne, regulamin obiektu, postępowanie z odpadami komunalnymi, infrastruktura (np. toalety, prysznice, szatnie) oraz ogólne zagospodarowanie terenu.

Bezpieczny wypoczynek: Zbliżające się wyczekiwane wakacje to czas wytężonej pracy dla Policji, Inspekcji Sanitarnej i Straży.  Inspekcja Sanitarna realizując zadania na rzecz zdrowia publicznego, sprawuje także nadzór nad letnim wypoczynkiem w bezpiecznych warunkach. Pracownicy Powiatowych Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych przeprowadzają kontrole turnusów zgłoszonych do elektronicznej bazy wypoczynku w trakcie ich trwania. Podczas przeprowadzanych kontroli zwraca się uwagę na warunki sanitarno-higieniczne, w jakich przebywają uczestnicy wypoczynku. Zwraca się uwagę na stan sanitarno – techniczny pokoi, ich wyposażenie, infrastrukturę sanitarną, zaopatrzenie w środki do utrzymania higieny osobistej. Sprawdzana jest dokumentacja organizatorów wypoczynku,  w tym orzeczenia lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych oraz dostęp uczestników do opieki medycznej.

Zapobieganie chorobom zakaźnym: obszerne działania informacyjne edukacyjne połączone z wzmożonym  nadzorem  nad obiektami  związanymi z żywnością, zaopatrzeniem w wodę do spożycia oraz kąpieliskami i miejscami  wykorzystywanymi do kąpieli. Prowadzone działania informacyjno-edukacyjne obejmują organizację stoisk informacyjno-edukacyjnych obejmują tematykę promocji szczepień ochronnych, higieny osobistej, prawidłowego mycia rąk, bezpiecznego korzystania ze słońca, profilaktykę chorób zakaźnych oraz profilaktykę zatruć pokarmowych, profilaktykę chorób odkleszczowych, propagowaniu bezpiecznych form spędzania wolnego czasu jak również edukację i informację nt. szkodliwości alkoholu, nikotyny i innych środków psychoaktywnych.

Bezpieczne grzybobranie: akcja edukacyjno-informacyjna „Poznaj grzyby unikniesz zatrucia” prowadzona jest na terenie województwa podkarpackiego z użyciem 46 makiet grzybów. Wystawa organizowania jest w czasie eventów, festynów i innych spotkań zrzeszających większą liczbę społeczeństwa. Podczas wystawy wykwalifikowanie klasyfikatorzy grzybów udzielają porad oraz rozwiewają wszelkie wątpliwości dotyczące grzybów jadalnych, niejadalnych i trujących.

GRYPA SEZONOWA

Grypa to ostre wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych, wywoływane przez wirusy grypy. Przyczyną corocznych, sezonowych wzrostów zachorowań na grypę w okresie jesienno-zimowym są wirusy grypy typu A i B.

Grypa powoduje zachorowania w każdej grupie wiekowej (Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że rocznie dotyczyć może 5% – 10% dorosłych i 20% – 30% dzieci). Na całym świecie, szacuje się, że corocznie zachorowania na grypę są przyczyną około 3 do 5 milionów przypadków ciężkich powikłań pogrypowych, a około 250 000 do 500 000 zgonów, równocześnie jednak dostępne są skuteczne szczepienia ochronne przeciw grypie.

Jak przenosi się grypa?

Grypa przenosi się z osoby na osobę drogą kropelkową podczas kichania, kaszlu lub w wyniku bezpośredniego kontaktu ze świeżą wydzieliną z dróg oddechowych zakażonych osób.

Objawy grypy są niecharakterystyczne, lecz najczęstsze dotyczą nagłego występowania:

• objawów ogólnych – wysokiej gorączki, dreszczy, bólów mięśni, bólów głowy (najczęściej okolicy czołowej i zagałkowy), uczucia rozbicia i osłabienia, złego ogólnego samopoczucia;
• objawów ze strony układu oddechowego – suchego kaszlu, bólu gardła i katarem (zwykle o niedużym nasileniu).

U małych dzieci obraz kliniczny może być całkowicie niecharakterystyczny – obejmować zmienione zachowanie dziecka, senność lub rozdrażnienie, brak apetytu, wymioty.

Powikłania

Choroba zwykle ustępuje samoistnie po 3-7 dniach, ale kaszel, zmęczenie i uczucie rozbicia mogą się utrzymywać do ok. 2 tyg. Najczęstsze powikłania grypy to zapalenia ucha środkowego oraz angina paciorkowcowa. Grypa może prowadzić również do ciężkich powikłań i hospitalizacji – najczęstsze to zapalenie płuc, do rzadszych należą zapalenie mięśnia sercowego, mózgu i opon mózgowych i inne, które zdarzają się u dzieci poniżej 2 roku życia, dorosłych w wieku 65 lat lub starszych, kobiet w ciąży oraz osób przewlekle chorych. Śmiertelność grypy sezonowej wynosi 0,1-0,5% (tzn. umiera 1-5 na 1000 osób, które zachorowały), przy czym 90% zgonów występuje u osób po 60 r.ż.

Leczenie

Tak jak w przypadku innych chorób wywoływanych przez wirusy antybiotyki są nieskuteczne i leczenie jest głównie objawowe. Zaleca się pozostanie w domu i odpoczynek, picie dużej ilości płynów, stosowanie niesterydowych środków przeciwzapalnych – uwaga: u dzieci poniżej 16 r.ż. nie należy stosować salicylanów. U małych dzieci niezwykle istotne jest nawadnianie i obniżanie gorączki, która może doprowadzić do wystąpienia drgawek gorączkowych. W przypadku osób należących do grup ryzyka lekarz może zadecydować o zastosowaniu leków antywirusowych (oseltamivir, zanamivir).

Szczepienie przeciwko grypie sezonowej

Należy podkreślić, iż najskuteczniejszą metodą uniknięcia zachorowania i związanych z nim powikłań jest profilaktyka pod postacią corocznego szczepienia poprzedzającego sezon zachorowań na grypę. W Polsce dostępne są (na receptę) szczepionki przeciwko grypie produkowane przez kilka firm. Ich skład jest zgodny z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia i obejmuje 3 lub 4 szczepy wirusa, krążące w danym sezonie.

Bezpieczne i skuteczne szczepionki są dostępne i stosowane od ponad 60 lat. Wśród zdrowych osób dorosłych, szczepionka przeciw grypie może zapewnić odpowiednią ochronę. Jednak wśród osób starszych, szczepionka przeciw grypie może być mniej skuteczna w zapobieganiu chorobie, ale może zmniejszyć nasilenie objawów choroby oraz częstości występowania powikłań i zgonów.

W Polsce coroczne szczepienia są zalecane przez ekspertów wszystkim osobom powyżej 6 miesiąca życia, a w szczególności:

• osobom chorym na choroby przewlekłe,
• zdrowym dzieciom w wieku od 6 miesiąca życia do 18 roku,
• osobom w wieku powyżej 55 lat,
• pracownikom ochrony zdrowia oraz placówek zapewniających opiekę osobom chorym i niepełnosprawnym,
• pracownikom wykonującym zawody wymagające ciągłego kontaktu z ludźmi.

Kwalifikację osoby do szczepienia przeprowadza lekarz, a samo szczepienie może być wykonywane wyłącznie przez lekarza lub pielęgniarkę. Ze względu na zmienność antygenową grypy konieczne jest coroczne ponawianie szczepienia, aby chronić się przed nowymi szczepami wirusa.

Osoby, u których występuje jeden lub więcej z opisanych objawów takich jak gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, ból gardła, katar, dreszcze, poczucie ogólnego rozbicia – mogą być chore na grypę.

W celu zapobieżenia zachorowaniu i dalszemu szerzeniu się grypy sezonowej zaleca się:

• regularne, coroczne szczepienie przeciwko grypie,
• regularne mycie rąk. Częste mycie rąk wodą i mydłem, a w przypadku, gdy nie jest to możliwe środkiem dezynfekującymi na bazie alkoholu, zmniejsza ryzyko zakażenia przenoszonego przez ręce zanieczyszczone wirusami grypy,
• unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi,
• w przypadku wystąpienia objawów grypowych pozostanie w domu, a gdy konieczne jest przebywania poza domem – unikanie tłumu i masowych zgromadzeń,
• zakrywanie ust i nosa podczas kaszlu oraz kichania, najlepiej przy pomocy chusteczki, ewentualnie rękoma, które następnie należy umyć wodą i mydłem lub środkiem dezynfekującym na bazie alkoholu.

Źródło: Główny Inspektorat Sanitarny

Publikacja daje możliwość połączenia nauki z zabawą. Zawiera treści informujące o tym, dlaczego trzeba myć ręce, kiedy to robić koniecznie i jak myć ręce właściwie. W zabawny sposób przedstawia wirusy i bakterie, które można kolorować, ucząc się jednocześnie, jak się ich pozbyć z rąk, a dzięki temu nie zachorować na różne choroby.

Dzieci, biorąc do rąk książeczkę, mają możliwość kolorowania obrazków, czytania, nauki wierszyków, które utrwalają wiedzę. To sposób na spędzanie przez dzieci wolnego czasu np. podczas ferii, ale również wspólnej zabawy z rodzicami. Jest to także propozycja pomocy dydaktycznej dla nauczycieli przedszkoli i najmłodszych klas szkół podstawowych.

Kolorowanka jest też częścią akcji profilaktyki zdrowia „Myję ręce, bo wiem więcej!”, prowadzonej przez Państwową Inspekcją Sanitarną na Warmii i Mazurach, jak też działań edukacyjnych, dotyczących zapobiegania zakażeniom koronawirusem.

Zadania szkoły w walce z wszawicą