INFORMACJA 8/2018

22.02.2018

Dot. praw pasażerów w transporcie autobusowym i autokarowym

Warszawa, 21 lutego 2018 r.

Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 181/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. dotyczącym praw pasażerów w transporcie autobusowym oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (dalej także: rozporządzenie 181/2011) oraz art. 82b ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie (Dz. U z 2017 r. poz. 2200; dalej także: u.t.d.) w przypadku, gdy pasażer został zawiadomiony przez przewoźnika drogowego o nieuwzględnieniu wniesionej skargi na podstawie art. 27 rozporządzenia 181/2011, albo nie uzyskał odpowiedzi na taką skargę w terminie określonym w art. 27 tego rozporządzenia, może wnieść do Głównego Inspektora Transportu Drogowego skargę na przewoźnika drogowego w sprawie naruszenia przez niego przepisów rozporządzenia 181/2011, co do zasady w przypadku, gdy miejsce, w którym pasażerowie wchodzą na pokład pojazdu lub w którym opuszczają pokład pojazdu, znajduje się na terytorium państwa członkowskiego oraz w przypadku gdy zaplanowana długość trasy, na jakiej świadczona jest usługa, wynosi co najmniej 250 km. Podkreślenia wymaga fakt, iż Główny Inspektor Transportu Drogowego jest właściwy do rozpatrzenia skargi gdy wyżej wskazana usługa przewozowa jest realizowana w ramach regularnego międzynarodowego transportu drogowego.

Do skargi (formularz w załączeniu) pasażer dołącza kopię skargi skierowanej do przewoźnika drogowego, kopię odpowiedzi na tę skargę albo oświadczenie, że odpowiedź nie została udzielona w terminie określonym w art. 27 rozporządzenia 181/2011, a ponadto:

1) kopię biletu,

2) inne dokumenty potwierdzające naruszenie przepisów rozporządzenia 181/2011

-o ile je posiada.

Organ rozpatruje skargi jedynie na gruncie prawa administracyjnego, ustalając jedynie ewentualną odpowiedzialność przewoźnika za naruszenie przepisów rozporządzenia 181/2011, co oznacza, że w ramach tego postępowania organ nie może dochodzić roszczeń na rzecz skarżących tytułem poniesionej szkody. Sprawy tego rodzaju są rozpatrywane wyłącznie na płaszczyźnie przepisów prawa cywilnego przez sądy powszechne.

Natomiast, w przypadku stwierdzenia przez organ naruszenia przepisów rozporządzenia 181/2011, zgodnie z art. 95b ust. 1 u.t.d. przewoźnik drogowy podlega karze pieniężnej w wysokości do 30 000 złotych.