W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Ostatnie pożegnanie Antoniny Girycz-Dzienisiewicz

03.02.2022

„Żegnamy dzisiaj Aktorkę, której dokonania pozostaną na zawsze w naszej pamięci. (…) Wieloletnia, konsekwentna praca zawodowa pozwala wpisać Antoninę Girycz- Dzienisiewicz do panteonu znakomitych aktorów scen dramatycznych, a także filmu i telewizji” – napisał wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński w liście pożegnalnym, odczytanym przez wiceminister Wandę Zwinogrodzką podczas uroczystości żałobnych, które odbyły się dziś w kościele Środowisk Twórczych pw. św. Andrzeja Apostoła i Brata Alberta w Warszawie. Antonina Girycz-Dzienisiewicz zmarła 19 stycznia w wieku 82 lat. Spocznie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Ostatnie pożegnanie Antoniny Girycz-Dzienisiewicz, fot. Danuta Matloch

W liście skierowanym do rodziny zmarłej i uczestników uroczystości pogrzebowych wicepremier podkreślił, że „szereg artystycznych dokonań Antoniny Girycz-Dzienisiewicz, zarówno wcześniejszych, jak i składających się na nowszy dorobek, stanowi przykład wartości w sztuce najważniejszych – pasji, talentu, zaangażowania, które potrafią sprawić, że rola filmowa czy teatralna może stać się zapadającą w pamięć kreacją.”

Antonina Girycz-Dzienisiewicz była aktorką m.in.: Teatru Lubuskiego w Zielonej Górze, Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu i Teatru Polskiego we Wrocławiu. W latach 1967-2001 grała w stołecznym Teatrze Współczesnym. Równolegle z karierą teatralną rozwijała się Jej kariera filmowa. W Jej dorobku artystycznym znajduje się wiele ról filmowych i serialowych. W „Polowaniu na muchy” Andrzeja Wajdy wcieliła się w rolę szefowej Włodka, w „Bilansie kwartalnym” Krzysztofa Zanussiego zagrała koleżankę Marty, a w ,,Rozmowach kontrolowanych” Sylwestra Chęcińskiego, żonę Jarząbka. Występowała w ekranizacjach twórczości Kornela Makuszyńskiego. Widzowie małego ekranu znają Antoninę Girycz-Dzienisiewicz z ról w „Czterdziestolatku”, gdzie grała koleżankę Magdy Karwowskiej, mogliśmy Ją podziwiać również w „Komediantce” Jerzego Sztwiertnia, „Tygrysach Europy” Jerzego Gruzy i jeszcze wielu innych filmach i serialach telewizyjny – przypomniał w liście wicepremier Piotr Gliński.

Wymieniając dokonania zawodowe Antoniny Girycz-Dzienisiewicz, szef resortu kultury i dziedzictwa narodowego wspomniał również o jej niezapomnianych kreacjach dubbingowych w bajkach i filmach dla dzieci oraz o występach w audycjach i słuchowiskach Teatru Polskiego Radia.

Wieloletnia, konsekwentna praca zawodowa pozwala wpisać Antoninę Girycz Dzienisiewicz do panteonu znakomitych aktorów scen dramatycznych, a także filmu i telewizji. Nie była aktorką pierwszoplanową, ale jej charakterystyczne postaci drugoplanowa, epizody i kreacje dubbingu na długo zostaną w naszej pamięci – podkreślił wicepremier Gliński.

Antonina Girycz-Dzienisiewicz

Artystka urodziła się 20 lutego 1939 r. w Berdyczowie (dzisiejsza Ukraina). W 1959 r. ukończyła we Wrocławiu studia dramatyczne i zadebiutowała rolą Ady w „Lekkomyślnej siostrze” Włodzimierza Perzyńskiego w reż. Igora Przegrodzkiego we wrocławskim Teatrze Dramatycznym.

W latach 1960-67 była aktorką m.in.: Teatru Lubuskiego w Zielonej Górze, Teatru im. W. Bogusławskiego w Kaliszu i Teatru Polskiego we Wrocławiu. W 1962 r. otrzymała nagrodę na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Magdy w przedstawieniu „Kondukt” wystawianym w Teatrze Lubuskim.

Od 1967 do 2001 r. Antonina Girycz-Dzienisiewicz etatowo związana była z Teatrem Współczesnym w Warszawie. W tym czasie powstało trzynaście spektakli Teatru Telewizji z jej udziałem, m.in.: „Strach i nędza III Rzeszy”, „Malowana żona”, „Dziady” i „Komu wierzycie”. W jej dorobku jest też wiele ról filmowych i serialowych, m.in. w „Polowaniu na Muchy” Andrzeja Wajdy, „Bilansie Kwartalnym” Krzysztofa Zanussiego i „Czterdziestolatku” Jerzego Gruzy.

Wystąpiła w 156 audycjach i słuchowiskach Teatru Polskiego Radia, m.in. w „Co tu kłopotu”, „Komu bije dzwon” i „Sława i chwała”. Kreacje głosowe tworzyła też w dubbingu w bajkach i filmach dla dzieci, m.in. jako Swatka w „Mulan”, babcia Georginia w „Charlie i fabryka czekolady” oraz matka Gru w „Jak ukraść księżyc”. Jej pasją była również praca z młodzieżą.

Zdjęcia (3)

{"register":{"columns":[]}}