Wygląd:

Okrągły, dobrze wypieczony chleb, o grubej skórce. Na przekroju zwarty, pulchny, lekko porowaty.

Kształt:

Zewnętrzny okrągły, na przekroju owalny.

Rozmiar:

Średnia waga chleba o średnicy około 30 cm i wysokości około 12 cm wynosi około 2,6 kg.

Barwa:

Zewnętrzna złocistobrązowa, na przekroju jasnobrązowa.

Konsystencja:

Skórka gruba, twarda i chrupiąca. Miękisz wilgotny, sprężysty.

Smak:

Aromatyczny zapach i smak świeżego tradycyjnego chleba.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Podegrodzie to duża wieś, będąca gospodarczym i kulturowym centrum Lachów Sądeckich, grupy etnograficznej zamieszkującej rozległą Kotlinę Sądecką. Lachy Sądeckie stworzyły niezwykle bogatą kulturę regionalną, o wyraźnie odrębnych cechach, mimo oddziaływania sąsiadujących Krakowiaków i Górali. Specyfika tego terenu wyraża się w wielu dziedzinach, także w miejscowym pożywieniu, w którym chleb odgrywa rolę zasadniczą. Tradycja wypieku chleba w Podegrodziu sięga niepamiętnych czasów. W Podegrodziu we wczesnym średniowieczu istniał gród, który – jak sugerują archeologowie i historycy – był siedzibą kasztelanii sądeckiej. Z grodem związane było podgrodzie (świadczy o tym też nazwa wsi), które zobowiązane było dostarczać mieszkańcom grodu i załodze pożywienie, w tym między innymi chleb. Wśród kilku pieczonych w Podegrodziu gatunków, największą rolę odgrywa chleb podegrodzki. Sposób pieczenia przekazywany był przez babki i matki córkom, drogą tradycji ustnej i przez doświadczenie. Upieczenie dobrego chleba było podstawową umiejętnością każdej gospodyni. Chleb podegrodzki ma znakomite walory smakowe i zapachowe, wynikające z zastosowania surowców miejscowego pochodzenia: różnych gatunków mąki – pszennej razowej i pszennej, dodatku ziemniaków – pozwalających zachować świeżość pieczywa przez dwa tygodnie, i otrąb – istotnie wspomagających trawienie. Pieczony w tradycyjnym piecu z cegły szamotowej, mimo dostępności kupnego pieczywa, nadal jest we wsi produkowany i niezwykle ceniony. Szczególne walory tego chleba znajdują odzwierciedlenie w powszechnym u Lachów – dawniej i dziś – spożywaniu go na co dzień, a także wykorzystywaniu go w uroczystych momentach życia. Prezentowany jest na licznych kiermaszach, imprezach folklorystycznych i konkursach potraw, wzbudzając wielkie zainteresowanie jurorów, licznych w sądeckim regionie turystów, a także miejscowej społeczności.