W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Cieszyńska fasola / fazola / becok na sypko

03.06.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2009-01-15 W kategorii Gotowe dania i potrawy w województwie śląskim

cieszyńska fasola

Wygląd:

Nasiona fasoli mogą być różnej wielkości. Kolor biały lub czerwony.

Kształt:

Kształt owalny, spłaszczony w przekroju. Miąższ fasoli po ugotowaniu jest biały.

Rozmiar:

W zależności od odmiany: 1-3 cm.

Barwa:

Barwa zależy od rodzaju fasoli, biała lub czerwona. W przekroju wszystkie fasole są białe i mączyste.

Konsystencja:

Fasola ugotowana jest twarda w dotyku, śliska.

Smak:

Typowy dla ugotowanej fasoli.

Dodatkowe Informacje:

 

Tradycja:

Fasola została udomowiona przez Indian na długo przed podbojem ich ziem przez hiszpańskich i portugalskich konkwistadorów. Zalety fasoli zostały docenione przez Europejczyków i warzywo to zagościło na stołach Starego Kontynentu. Fasola należy do roślin o dużej wartości energetycznej oraz o bardzo dużej zawartości białka i okresowo może zastępować mięso. Fasola (fazola), zwana po cieszyńsku becokiem, była uprawiana od dawna na terenie Śląska Cieszyńskiego i wykorzystywana w tradycyjnej kuchni. Sezon na fasole na sypko przypada latem i jesienią, kiedy to można przyrządzić potrawę ze świeżo zebranych nasion. W tych porach roku z powodzeniem zastępowała mięsne potrawy. W tym czasie brakowało mięsa ze względu na to, że pierwsze „zabijaczki” robiono dopiero na zimę. Bogata w białko i witaminy fasola była nie tylko pożywnym, ale i smacznym pokarmem dla ludzi żyjących w Beskidzie Śląskim. W książce „Płyniesz Olzo” w rozdziale „Pożywieniu ludu cieszyńskiego” Józef Ondrusz pisze: „Z roślin strączkowych najbardziej rozpowszechnioną na Śląsku Cieszyńskim była fasola, mniej groch i bób. Oprócz kilku odmian fasoli krzaczastej, sadzonej na osobnych grzędach lub niewielkimi gniazdami w ziemniakach, hodowano również fasole tyczne, wieloziarniste, zwane powszechnie becokami. Fasolę przyrządzano w postaci zup, sosów, sałat lub na sucho. Zupy i sosy fasolowe doprawiano zakłótą z mąki i mleka lub śmietany. Smak ich podnosił kawałek wędliny dodanej do gotowania. Podawano je z ziemniakami lub chlebem. Niektóre gospodynie dodawały do zup i sosów fasolowych garść suszonych śliwek lub powideł. Fasolę na sucho jadano z kwaśnym lub zsiadłym mlekiem”.

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
23.10.2018 12:57 Sławomir Mucha
Pierwsza publikacja:
23.10.2018 12:57 Sławomir Mucha
{"register":{"columns":[]}}