Wygląd:

Czerwona galaretka.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, najczęściej słoiki o pojemności 200 g.

Barwa:

Czerwona.

Konsystencja:

Kleista, jednorodna galaretowata masa, po schłodzeniu konsystencja stała.

Smak:

Smak słodko-kwaśny, zapach winny.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Krzew czerwonej porzeczki jest jednym z najpopularniejszych krzewów owocowych uprawianych w przydomowych sadach kaszubskich. Z uwagi na warunki klimatyczno-glebowe, krzew jest bardziej odporny na srogie zimy oraz niską zasobność gleb występujących na Kaszubach. Dojrzałe owoce czerwonej porzeczki o kwaśnym smaku mają liczne zalety, m.in. sok z czerwonej porzeczki wpływa pobudzająco na apetyt, reguluje trawienie i działa orzeźwiająco przy wysokiej temperaturze. Ponadto wysoka zawartość pektyn w owocach ułatwia przygotowywanie przetworów. Na Kaszubach bardzo popularna była galaretka porzeczkowa nazywana również galaretą ze świętojonki. Receptura wytwarzania jej ma półtorawieczną tradycję. „Dobre, dojrzałe, czerwone porzeczki zbierz z kiści i zgniataj od razu palcami i przecedź przez ścierkę; na funt soku potrzebny jest funt cukru; cukier wsyp do ocynkowanego rondla i postaw na małym ogniu, mieszaj od spodu, aby cały cukier się rozgrzał; następnie wlej sok i możesz zwiększyć ogień. Masę mieszaj łyżką cedzakową w różnych kierunkach, w ten sposób wspomagasz odparowanie wody i gęstnienie galaretki, która nie musi się długo gotować. Gdy masz 4 do 5 funtów (5 funtów soku i 5 funtów cukru), należy wyjąć trochę galaretki i już po pół godzinie odstawić ją w chłodne miejsce. Sprawdź czy galaretka się zsiądzie; jeśli nie gotuj jeszcze trochę, jeśli się zsiadła nalej ją do czystych i ogrzanych słoików. W czasie nalewania galaretki nie należy słoików kłaść na płycie pieca, lecz na stole i podłożyć pod nie dwie warstwy ścierek. Jeśli galaretki chcesz przechowywać dłużej, kładź okrągły kawałek papieru woskowanego na słoik, zwiąż sznurkiem i odstaw w chłodne miejsce. Możesz wziąć inny papier i zanurzyć go w wosku. Uwaga: Galaretki i wszystkie słodkie przetwory powinniśmy wlewać w małe słoiki, ponieważ gdy je napoczynamy, szybko pleśnieją. Wszystkie przetwory z dodatkiem octu mogą natomiast być przechowywane w większych słojach, te przetwory są bardziej odporne. Także i w tym przypadku kładziemy na słoiki papier” (tłumaczenie z języka niemieckiego pod redakcją A. Grzyb, Pelplin 2007, „Gdańska książka kucharska. Wskazanie jak gotować, piec i marynować na smaczny sposób zgodnie ze sprawdzonymi przepisami dzięki pięćdziesięcioletniemu doświadczeniu opracowała Marie Rosnack z suplementem zawierającym potrawy i napoje dla chorych i zdrowiejących”, Gdańsk 1858).