Wygląd:

Wyrób w naturalnych jelitach wieprzowych formowany w pętka, na przekroju dobrze widoczne surowce.

Kształt:

Kształt walca, na przekroju przyjmuje formę owalną.

Rozmiar:

Pętka o długości ok. 15-25 cm i przeciętnej wadze ok. 0,5 kg.

Barwa:

Na zewnątrz szara, na przekroju brunatno-czerwona.

Konsystencja:

Mało zbita, lekko rozsypująca się.

Smak:

Smak i zapach charakterystyczny dla wędliny podrobowej, parzonej z dodatkiem krwi i kaszy jęczmiennej, wyczuwalne użyte przyprawy.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Niemal w każdym gospodarstwie na terenie Małopolski w okresie przedświątecznym przygotowywano się do świniobicia. Niejeden gospodarz chciał zadbać o to, żeby jego rodzina spędziła święta przy bogato zastawionym stole, uginającym się pod własnoręcznie przygotowanymi specjałami. Wśród nich dużym powodzeniem cieszyła się kaszanka, którą wyróżniał wyjątkowy smak dzięki tradycyjnej metodzie produkcji. Wyjątkowość kaszanki proszowickiej polega na użyciu, w procesie produkcji, składników w jednakowych proporcjach. Ważne jest, żeby ilość użytej kaszy była proporcjonalna do ilości użytego mięsa. Do wyrobu kaszanki proszowickiej wybiera się ugotowane wcześniej płuca, wątrobę, nerki oraz krew, można dołączyć także inne kawałki mięsa. Całość łączy się z gruboziarnistą kaszą jęczmienną. Dodaje się także skórki wieprzowe, które pełnią ważną rolę przy wyrobie kaszanki, dzięki nim wyrób się nie rozsypuje. Dla lepszego smaku i aromatu podczas gotowania należy dodać przyprawy, takie jak ziele angielskie, liść laurowy, pieprz i sól. Według panującego w Proszowicach zwyczaju, sąsiedzi częstowali siebie nawzajem przygotowaną w swoich gospodarstwach kaszanką.