Wygląd:

Powierzchnia osłonki czysta, lśniąca, lekko pomarszczona, sucha w dotyku. Końce poszczególnych kawałków obustronnie zawiązane przędzą. Przekrój poprzeczny z wyraźnie widocznymi kawałkami mięsa otoczonymi oczkami farszu.

Kształt:

Kształtem przypomina wianek uformowany wg naturalnego skrętu osłonek. Na przekroju poprzecznym przyjmuje formę okrągłą.

Rozmiar:

Średnia wielkość pojedynczego wianka kiełbasy mieści się w granicach 35-40 cm. W zależności od zastosowanej osłonki wielkość wianka może być większa i dochodzić maksymalnie do 55 cm. Przekrój poprzeczny średnio wynosi 52 mm. Wielkość średnicy ma się mieścić w granicach 45-55 mm

Barwa:

Kiełbasa lisiecka odznacza się barwą ciemno-brązową lekko lśniącą, typową dla produktów naturalnie wędzonych. Na barwę przekroju składa się kompozycja: naturalnie wybarwionych na kolor jasno-różowy kawałków mięsa oraz nieco ciemniej wybarwionego, różowego z odcieniem brązu, farszu

Konsystencja:

Konsystencja ścisła i jędrna typowa dla świeżej wędzonej kiełbasy

Smak:

Dominuje smak doprawionego mięsa wieprzowego z delikatnie wyczuwalną nutą pieprzu, aromatem czosnku i zaznaczoną obecnością soli. Zapach jest swoisty dla kiełbasy wieprzowej.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

W publikacji wydanej w 1926 r. pt. „Krakowskie wyroby wędliniarskie – praktyczne wskazówki o wyrobie wędlin” autorstwa Mistrza Wędliniarskiego i właściciela Fabryki Wędlin w Krakowie pana Andrzeja Różyckiego napisano, że „…Sposób wyrabiania wędlin krakowskich ma swoją wyrobioną markę dzięki dobroci, czego dowodem jest to, że przed wojną 70% wędlin produkowanych w Krakowie w sposób przeze mnie podany szło na zaopatrzenie miast byłej Austrii i zagranicę”. Autor w rozdziale „Krakowskie kiełbasy krajane” podaje przepisy i wymienia szereg kiełbas, wśród których wyróżnia m.in. krakowską grubo krajaną kiełbasę, kiełbasę krajaną na sposób domowy, krakowskie kiełbasy siekane. W podanych przepisach autor wymienia obok mięsa wieprzowego m.in. flaki wołowe służące do produkcji wymienionych kiełbas. To właśnie w latach 30-tych XX w. z krakowskich kiełbas krojonych wywodzi się kiełbasa lisiecka, jako szczególny ich rodzaj, poszukiwany przez konsumentów ze względu na jej smak, recepturę i sposób wykonania, identyfikowany właśnie z Liszkami.