Wygląd:

Kiełbasa w jelitach wieprzowych, odkręcana i przewieszona na kiju w miejscu odkręcenia. Powierzchnia osłonki czysta, lśniąca, pomarszczona, sucha. Na przekroju widoczne drobne kawałki użytych mięs, tłuszczu i przypraw. Dopuszczalne są również niewielkie podcieki galarety i tłuszczu.

Kształt:

Zwoje kiełbas (pęta) regularnie odkręcone (zgodnie z naturalnym skrętem osłonek), kształt zwoi owalno-podłużny. Kształt na przekroju okrągły lub owalny – zachowujący kształt jelita.

Rozmiar:

Długość pojedynczego zwoju kiełbasy wynosi od 40 cm do 44 cm. Przekrój poprzeczny batonu mieści się w granicach od 24 mm do 28 mm.

Barwa:

Osłonka barwy od brązowej do ciemnobrązowej, lekko lśniąca. Na przekroju barwa mięsa szara, z delikatnym zielonkawym odcieniem oraz charakterystycznym różowym zabarwieniem tuż pod osłonką. Barwa tłuszczu od białej do kremowej. Galareta o barwie przezroczystej do słomkowej.

Konsystencja:

Lekko zwięzła, a w dolnych partiach zwojów luźna.

Smak:

Smak mięsa pieczonego, niepeklowanego. Silnie wyczuwalny smak i zapach czosnku. Ponadto, wyczuwalny smak pieprzu i soli oraz silnie wyczuwalny zapach wędzenia.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Podegrodzie to miejscowość w powiecie nowosądeckim uważana za centrum kultury Lachów Sądeckich, grupy etnograficznej najczęściej utożsamianej z Sądecczyzną. Znani są z silnego poczucia przynależności do odrębnej kultury i przywiązania do prostej chłopskiej kuchni z charakterystycznymi produktami o wyjątkowym smaku i zapachu. To co pojawiało się na stole Lachów Sądeckich zależało od klimatu i nieregularnego urodzaju. Mroźny, podgórski klimat powodował, że jadano posiłki kaloryczne, najczęściej z przetworów zbożowych i tłuste: słoninę, sadło, a od święta wędzonki i kiełbasy. Wszelkie przetwory mięsne pochodziły ze świniobicia wykonywanego przez okolicznych masarzy w gospodarstwach rolników np. słonina, krzept (charakterystyczny „wyrób” wynikający z tradycji świniobicia u Lachów Sądeckich), kiełbasa, kiszka, salceson i sporadycznie szynka. Kiełbasa wiejska podegrodzka należy do charakterystycznych wyrobów masarskich przygotowywanych na nowosądecczyźnie, zwłaszcza w rejonie zamieszkałym przez Lachów Sądeckich. Produkowana jest z nieschłodzonego, solonego mięsa wieprzowego, w możliwie najkrótszym czasie od uboju. Mięsa użyte do produkcji kiełbasy pochodzą z całkowitego rozbioru półtusz. Kiełbasa jest wędzona i pieczona w tradycyjnej wędzarni opalanej drewnem bukowym, olchowym lub owocowym. Wyróżnia ją intensywny zapach czosnku, umiarkowany smak soli i pieprzu oraz charakterystyczny wygląd na przekroju, czyli szare zabarwienie mięsa w centrum batonu, z delikatnym zielonkawym odcieniem. „Dobra prowdziwo kiełbasa to tako, które się nie da zjeś po kryjomu. Tak pochnie!” (Z. P. Szewczyk, „Chleb nasz powszedni czyli Kuchnia Lachów Sądeckich”, Nowy Sącz 2010).