Wygląd:

Płat tłuszczu, wycięty z półtuszy wieprzowej, z odcinka grzbietowo lędźwiowego ze skórą i z pozostawioną niewielką warstwą mięsa. Płat słoniny ponacinany poprzecznie co 8-10 cm. Powierzchnia nierówna, sucha i czysta. Na przekroju gruba warstwa tłuszczu i cienka warstwa mięsa.

Kształt:

Wędzonka w kształcie zbliżonym do prostopadłościanu.

Rozmiar:

Długość od 50 cm do 60 cm, szerokość od 10 cm do 12 cm (koniec szeroki) i od 5 cm do 7 cm (koniec wąski). Wysokość od 4 cm do 5 cm (koniec szeroki) i od 2 cm do 4 cm (koniec wąski).

Barwa:

Powierzchnia mięsa od jasnobrązowej do brązowej, tłuszczu od kremowej do jasnobrązowej. Barwa na przekroju mięsa od różowej do ciemnoróżowej.

Konsystencja:

Zwięzła.

Smak:

Słony smak z intensywnym zapachem wędzenia.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

W prostej kuchni Lachów Sądeckich słonina rosolona podegrodzka była składnikiem większości potraw. Wiele gospodyń nie wyobrażało sobie, by jej kiedykolwiek zabrakło. Wykorzystywana była w daniach takich jak jajecznica z lubczykiem, jucha z grzankami albo kluski kudłate, pierogi, czy groch z kapustą, kapuśniarka, zupa ziemniaczana albo żur. Jak wspominają mieszkańcy Sądecczyzny: „Chłop jak jechał do pola to ukroił słoniny, kawał razowego chleba, siadł w południe na pługu i jadł to, popijając czarną kawą” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Nowego Sącza). Ciężka praca na niezbyt urodzajnych polach, a w zimie mroźny ostry klimat terenów podgórskich nowosądecczyzny, wymagał pożywienia kalorycznego, dlatego słonina była nieodzownym składnikiem tutejszej diety. Słonina rosolona podegrodzka jest przykładem najstarszego sposobu konserwowania mięsa i tłuszczu w celu długiego przechowywania. Rosolenie czyli „odciąganie” przy pomocy soli wody ze słoniny, z jednej strony konserwowało ją, a z drugiej poprawiało jej właściwości sensoryczne. Słoninę „rosolono” przez dwa do trzech tygodni, a następnie wędzono w dymie, w wędzarniach tradycyjnych, opalanych drewnem bukowym. Choć obecnie zmieniły się wymagania i gusty kulinarne, to na terenie Sądecczyzny zachowały się tradycje przygotowywania prostych, smacznych wyrobów, takich jak słonina rosolona podegrodzka.