Wygląd:

Klarowny, przezroczysty płyn, zachowuje niepowtarzalny kolor owoców.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Ciemnoczerwona (ciemnowiśniowa).

Konsystencja:

Płyn.

Smak:

Smak nalewki jest słodki o wyraźnym aromacie owocowym, wiśniowym.

Tradycja:

Wiśnia, z której wytwarzana jest wielkopolska nalewka, jest jednym z typów wiśni „sokówki odroślowej” występującej w Polsce. Drzewka tych starych, nieco zapomnianych odmian, rosną nadal przy polnych drogach i na polach czy łąkach. Drogi na terenie Wielkopolski, zwłaszcza w jej zachodniej części, obsadzane były w XIX i w I połowie XX wieku drzewami owocowymi. „(…) Jeżeli chodzi o tak doniosłą sprawę, jak obsadzenie dróg drzewami owocowemi, to zajęto się tem na szerszą skalę zaraz na początku XIX wieku” (dr Stanisław Nowakowski, „Geografia gospodarcza Polski Zachodniej”, Poznań 1929). Ciekawym faktem jest, że najlepsze smakowo nalewy uzyskuje się z owoców pochodzących z drzew i krzewów, które uległy w pewnym stopniu zdziczeniu, np. gruszki czy wiśnie (Andrzej Fiedoruk, „Okowita, przepalanka i nalewki”, Poznań 2009). Jak wspominają mieszkańcy powiatu międzychodzkiego, do nalewki najlepsze są świeżo zerwane owoce wiśni. Wydrylowane owoce i kilka pestek wrzuca się do glinianego garnka i dodaje cukru oraz spirytusu. Następnie wszystko należy przełożyć do szklanych naczyń i szczelnie zamknąć. Nalewka gotowa jest do spożycia po około 6 tygodniach. Smak i aromat nalewki zależy od warunków atmosferycznych w danym roku, dlatego każdego roku smak nalewki lekko się zmienia.