Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                   

Zawiesista zupa, z widocznymi pokrojonymi w kostkę ziemniakami oraz fasolą częściowo rozgotowaną lub w całości

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje

Wielkość

Wielkość i pojemność naczynia, w którym jest podawana

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Od jasno-żółtej po kremową

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Płynna, zawiesista, z wyczuwalnymi drobinkami rozgotowanej fasoli, niektóre nasiona w całości oraz drobnych kawałków ziemniaków

Smak i zapach

Słodko-kwaśny z wyczuwalną nutą liścia laurowego i ziela angielskiego

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Kujawy, zwłaszcza te czarne (bardzo urodzajne) rodziły dobrej jakości warzywa, na których opierała się znaczna część potraw. Jadłospis chłopski to prosta, niewyszukana kuchnia, wykorzystująca to, co dał sad, ogród czy pole.

Fasola zwana na Kujawach szablokiem to warzywo bardzo często wykorzystywane w regionalnej kuchni. Oprócz codziennego użytku do jednogarnkowych dań takich jak zupa fasolowa czy szablok z zacirkami miała swoje zastosowanie podczas wigilijnej wieczerzy.

Zupę gotowano na warzywach, doprawiano octem i cukrem oraz dodawano lekką zasmażkę, a głównym składnikiem była rozgotowana fasola, która nadawała zupie zawiesistą postać.