Wygląd:

Kształt:

Rozmiar:

Barwa:

Bezbarwna, przechodząca w kolor żółtawy.

Konsystencja:

Konsystencja płynna

Smak:

Charakterystyczny, wyraźnie śliwkowy aromat.

Dodatkowe Informacje:

Zawartość alkoholu powyżej 70%

Tradycja:

Jak wynika z przekazów historycznych uprawa śliwek w rejonie łąckim znana była już w XII wieku. Suszone owoce transportowano drogą wodną do innych krajów Europy (Ziobrowski, 1949), popularne było również wytwarzanie powideł. Brak jest jednak bliższych informacji z tego okresu czy znano już na terenie łąckim technologię „upłynniania” śliwek (Kurzeja, 1979). W XVII i XVIII wieku istniały już duże sady śliw i jabłoni. Przypuszcza się, że część owoców przeznaczona była na produkcję śliwowicy (Stamirski, 1966). W roku 1830 zamieszkał w Łącku sekretarz dóbr komunalnych, założył szkółkę drzew owocowych, a nowe odmiany śliw, jabłoni i gruszek sprzedawał nawet poza granicami Polski (Ziobrowski, 1949).