Urodzony 30 września 1883 r. w Warszawie, zmarł 7 kwietnia 1972 r. w Londynie, dyplomata. Studia uniwersyteckie ukończył w Londynie. W czasie I wojny światowej czynny w Naczelnym Komitecie Narodowym (1915–1917) oraz jako naczelnik wydziału w Departamencie Stanu Królestwa Polskiego. 24 maja 1919 r. został mianowany delegatem rządu w Atenach, gdzie 15 lipca 1920 r. zastał posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym. Od 1 stycznia 1921 r. pracował w Departamencie Politycznym MSZ. Od kwietnia 1922 r. do lutego 1926 r. był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym przy Kwirynale. 3 lutego 1926 r. powrócił do centrali. 15 maja 1926 r. stanął na czele MSZ, początkowo jako kierownik (do 25 maja 1926), następnie do 2 listopada 1932 r. jako minister. W latach 1935–1938 był senatorem i prezesem Banku Handlowego w Warszawie. W rządzie Władysława Sikorskiego w Angers i Londynie ponownie stanął na czele MSZ (od 30 września 1939 do 25 sierpnia 1941). W latach 1943–1945 był szefem kancelarii prezydenta. Po wojnie pozostał na emigracji. Był prezydentem RP na emigracji od 9 czerwca 1947 r. do swojej śmierci.