Kazimiera Iłłakowiczówna rozpoczęła pracę w MSZ w 1918 roku. To ona tłumaczyła słynną depeszę z 16 listopada 1918 roku obwieszczającą o powstaniu Państwa Polskiego. Przez osiem lat pracowała jako urzędniczka Departamentu Politycznego MSZ. Wróciła do MSZ w 1936 roku na stanowisko radcy w Referacie Politycznym Gabinetu Ministra. W latach 1926-1936 pełniła funkcję osobistej sekretarki marszałka Józefa Piłsudskiego.

Była pierwszą kobietą w polskiej służbie dyplomatycznej w randze radcy ministerstwa.

Wybitna poetka i tłumaczka (znała biegle sześć języków), pozostawiła po sobie kilkanaście tomików wierszy, bajki dla dzieci, eseje, jest autorką m.in. przekładu poezji Emily Dickinson i „Anny Kareniny” Lwa Tołstoja.

Inicjatorką nadania sali spotkań w MSZ imienia Kazimiery Iłłakowiczówny była podsekretarz stanu Anna Radwan-Röhrenschef.

 

Fot.: Sebastian Indra/MSZ