W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Raport UNODC - GLOTIP 2016

23.01.2017

Pod koniec 2016 opublikowany został kolejny raport Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) „Światowy Raport nt. Handlu Ludźmi 2016” (GLOTIP 2016).

Raport analizuje dane statystyczne i informacje nt. handlu ludźmi, przekazane przez kraje za lata 2012-2014 i składa się z trzech rozdziałów analitycznych:

  1. Szerokie spojrzenie na trendy i przepływy w handlu ludźmi oraz przegląd legislacji krajowych i ściganie handlu ludźmi;
  2. Analiza handlu ludźmi w szerszej perspektywie migracyjnej i konfliktu;
  3. Pogłębione analizy z podziałem na regiony (Europa Zachodnia i Środkowa; Europa Wschodnia i Azja Środkowa, Ameryki Północna i Środkowa oraz Karaiby, Ameryka Południowa, Daleki Wschód i Pacyfik, Azja Południowa, Afryka Subsaharyjska, Afryka Północna i Bliski Wschód).
     

Raport stara się analizować dane nt. handlu ludźmi w  szerszym kontekście geopolitycznym, podkreślając globalne zmiany, jakie miały miejsce od 2014 roku – od ostatniego Raportu GLOTIP 2014, takie jak: największy od II Wojny Światowej przepływ migracyjny, przyjęcie Agendy 2030 na rzecz zrównoważonego rozwoju, szczyt ONZ nt. Uchodźców i Migrantów (19.09.2016, Nowy Jork).

W 2015 roku ONZ oszacował, że na świecie jest obecnie około 244 milinów migrantów, co stanowi wzrost o 40% w stosunku do roku 2000, a w okresie 2012-2014 zidentyfikowano ponad 500 nowych dróg przepływu migrantów. Oddziałuje to również na skalę i kierunki handlu ludźmi – ofiary handlu ludźmi pochodzące z rejonu Afryki subsaharyjskiej i wschodniej Azji zostały w okresie 2012-2014 zidentyfikowane w 69 krajach na całym świecie, głównie w Afryce, na Bliskim Wschodzie oraz w Europie zachodniej i południowej.

Główne trendy w handlu ludźmi, jakie wyłaniają się z raportu to:

  • wykorzystanie seksualne nadal pozostaje najczęściej identyfikowaną formą wykorzystania ofiar (w okresie 2007-2014 wahało się pomiędzy 53 a 61%);
  • męskie ofiary handlu ludźmi są coraz częściej identyfikowane (w okresie 2004-20014 wzrost z 13 do 21%);
  • wzrost liczby osób, których transport w celu wykorzystania odbywa się w granicach jednego kraju (w okresie 2012-2014 – było to 42% zidentyfikowanych ofiar).

W regionie środkowej i południowo-wschodniej Europy (sub-region Europy Zachodniej i Środkowej), do którego została zaliczona Polska, w okresie 2012-2014 ofiarami handlu ludźmi były najczęściej kobiety (54%), wykorzystywane w celach związanych z seksem (65%), pochodzące z południowo-wschodniej Europy (28%) oraz z Europy wschodniej (14%) lub też transportowane wewnątrz danego kraju (41%). Sprawcami byli natomiast mężczyźnie (84%), w większości obywatele krajów, w których zostali skazani za handel ludźmi (96%). Warto podkreślić, że ten obszar ma dosyć wysoki odsetek osób oskarżonych (64% osób podejrzanych), a z tego 54%  zostało skazanych przez sąd pierwszej instancji.

Zespół ds. Przeciwdziałania Handlowi Ludźmi zachęca do lektury raportu UNODC.

Materiały

Raport UNODC - GLOTIP 2016
2016​_Global​_Report​_on​_Trafficking​_in​_Persons.pdf 5.57MB
{"register":{"columns":[]}}