• Muzyka: Stanisław Moniuszko
• Słowa: Adam Asnyk
• Aranżacja: Jan Stokłosa

Ja ciebie kocham! Ach, te słowa

Tak dziwnie w moim sercu brzmią.

Czyż ma powrócić wiosna nowa?

I zbudzić kwiaty, co w nim śpią?

Czyż ma powrócić wiosna nowa?

I zbudzić kwiaty, co w nim śpią?

Ja ciebie kocham! Czyż być może?

Czy mnie nie zwodzi złudzeń moc?

Ach nie! Bo jasną widzę zorzę

I pierzchającą widzę noc!

Ach nie! Bo jasną widzę zorzę

I pierzchającą widzę noc!

Ja ciebie kocham! Świat się zmienia,

Zakwita szczęściem od tych słów

I tak jak w pierwszych dniach stworzenia

Przybiera ślubną szatę znów!

I tak jak w pierwszych dniach stworzenia

Przybiera ślubną szatę znów!

• Głos: Anastazja Simińska
• Fortepian: Miłosz Oleniecki
• Gitara klasyczna: Andrzej Olewiński
• Kontrabas: Mirosław Wiśniewski
• Perkusja: Szymon Linette
• Flet: Tomasz Duda
• Skrzypce 1: Paulina Mastyło-Fałkiewicz
• Skrzypce 2: Anna Szalińska
• Altówka: Agnieszka Klahs
• Wiolonczela: Jan Stokłosa

• Muzyka: Jan Stokłosa
• Słowa: Zygmunt Krasiński

Jakże zerwiesz, co nas łączy

I zarazem tak rozdziera?

Nieśmiertelne — nie umiera —

Nieskończone — się nie kończy!

Darmo — darmo — już się stało!

Co się stało — nie odstanie!

Pęknie serce — zginie ciało —

Lecz nie przejdzie ukochanie!

By zlać z twoją moją duszę,

Jeśli trzeba umrzeć ciałem,

Ciałem umrzeć chcę i muszę —

Ach! bo wiele cię kochałem!

Czy w anielskim roztkliwieniu —

Czy namiętnym serca szałem —

Czy w radości — czy w cierpieniu —

O! ja wiele cię kochałem!

Teraz z sercem rozkrwawiałem

Szukam ulgi tylko w tobie —

Ulgi w tobie — albo w grobie!

O, ja wiele cię kochałem!

• Głos: Rafał Bartmiński
• Fortepian: Miłosz Oleniecki
• Klarnet: Tomasz Duda
• Skrzypce 1: Paulina Mastyło-Fałkiewicz
• Skrzypce 2: Anna Szalińska
• Altówka: Agnieszka Klahs
• Wiolonczela: Jan Stokłosa
• Kontrabas: Wojciech Gumiński

• Muzyka: Jan Kanty Pawluśkiewicz
• Słowa: Adam Mickiewicz
• Opracowanie: Jan Stokłosa

Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, 

Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę; 

Jednakże gdy cię długo nie oglądam, 

Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam; 

I tęskniąc sobie zadaję pytanie: 

Czy to jest przyjaźń? Czy to jest kochanie? 

Daba Daba... 

Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale, 

Abym przed tobą szedł wylewać żale; 

Idąc bez celu, nie pilnując drogi, 

Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi;

I wchodząc sobie zadaję pytanie: 

Co mnie tu wiodło? Przyjaźń czy kochanie?

 Daba Daba.... 

Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu 

W myśli twojego odnowić obrazu; 

Jednakże nieraz czuję mimo chęci, 

Że on jest zawsze blisko mej pamięci. 

I znowu sobie zadaję pytanie: 

Czy to jest przyjaźń? Czy to jest kochanie? 

Daba Daba.... 

Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił, 

Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił; 

Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem, 

Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem. 

I znowu sobie powtarzam pytanie: 

Czy to jest przyjaźń? Czy to jest kochanie? 

Daba Daba....

• Głos: Maciej Pawlak
• Fortepian: Miłosz Oleniecki
• Gitara klasyczna: Andrzej Olewiński
• Kontrabas: Mirosław Wiśniewski
• Perkusja: Szymon Linette
• Flet: Tomasz Duda
• Skrzypce 1: Paulina Mastyło-Fałkiewicz
• Skrzypce 2: Anna Szalińska
• Wiolonczela: Jan Stokłosa

• Muzyka: Janusz Radek
• Słowa: Cyprian Kamil Norwid
• Aranżacja: Paweł Tomaszewski

Nad stanami jest i stanów-stan,

Jako wieża nad płaskie domy

Stercząca, w chmury…

Wy myślicie, że i ja nie Pan,

Dlatego że dom mój ruchomy

Z wielbłądziej skóry…

A przecież ja – aż w nieba łonie trwam,

Gdy ono duszę mą porywa,

Jak piramidę!

Dopokąd idę, przecież i ja…

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Ile jej stopa ma pokrywa.

Dopokąd idę, przecież i ja…

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam

Ile jej stopa ma pokrywa.

A przecież ja – aż w nieba łonie trwam,

Gdy ono duszę mą porywa,

Nad stanami jest i stanów-stan,

Jako wieża nad płaskie domy

Stercząca w chmury...

Wy myślicie, że i ja nie Pan,

Dlatego że dom mój ruchomy

Z wielbłądziej skóry.

Przecież ja – aż w nieba łonie trwam,

Gdy ono duszę mą porywa,

Jak piramidę!

Dopokąd idę, przecież i ja…

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam

Ile jej stopa ma pokrywa.

Dopokąd idę, przecież i ja…

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Ile jej stopa ma pokrywa.

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,

Ile jej stopa ma pokrywa.

A przecież ja – aż w nieba łonie trwam,

Gdy ono duszę mą porywa…

• Głos: Janusz Radek
• Fortepian: Paweł Tomaszewski
• Skrzypce 1: Paulina Mastyło-Fałkiewicz
• Skrzypce 2: Sara Malinowska
• Altówka: Agnieszka Klahs
• Wiolonczela: Kinga Bacik

• Muzyka: Stanisław Moniuszko
• Słowa: Jan Czeczot
• Aranżacja: Jan Stokłosa

U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki,

Przędą sobie, przędą cieniutkie niteczki

Kręć się, kręć wrzeciono, wić się tobie, wić!

Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić!

Gładko idzie przędza wesołej dziewczynie,

Pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie.

Kręć się, kręć wrzeciono, wić się tobie, wić!

Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić!

Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza

I innemu rada dziewczyna ochocza.

Kręć się, kręć wrzeciono! Prysła wątła nić…

Wstydem dziewczę płonie, wstydź się dziewczę, wstydź!

• Głos: Kasia Moś
• Rhodes: Miłosz Oleniecki
• Gitara elektryczna: Maciej Papalski
• Gitara basowa: Mirosław Wiśniewski
• Perkusja: Szymon Linette
• Saksofon sopranowy: Tomasz Duda
• Programing: Jan Stokłosa

• Muzyka: Czesław Niemen
• Słowa: Adam Asnyk
• Aranżacja: Krzysztof Falkowski/Jan Stokłosa

Jednego serca! tak mało! tak mało,

Jednego serca trzeba mi na ziemi!

Coby przy moim miłością zadrżało:

A byłbym cichym pomiędzy cichemi…

Jedynych ust trzeba! skąd bym wieczność całą

Pił napój szczęścia ustami mojemi,

I oczu dwoje, gdzie bym, patrzył śmiało,

Widząc się świętym pomiędzy świętemi.

Jednego serca i rąk białych dwoje!

Coby mi oczy zasłoniły moje,

Bym zasnął słodko, marząc o aniele,

Który mnie niesie w objęciach nieba…

Jednego serca! tak mało mi trzeba,

A jednak widzę, że żądam za wiele.

Jednego serca! tak mało! tak mało,

Jednego serca trzeba mi na ziemi!

Jednego serca i rąk białych dwoje

Co by mi oczy zasłoniły moje

Bym zasnął słodko, marząc o aniele,

Który mnie niesie w objęciach nieba

Jednego serca! tak mało mi trzeba,

A jednak widzę, że żądam za wiele.

• Głos: Mateusz Ziółko
• Fortepian/Organy Hammonda: Miłosz Oleniecki
• Gitara 1: Andrzej Olewiński
• Gitara 2: Maciej Papalski
• Gitara basowa: Mirosław Wiśniewski
• Perkusja: Szymon Linette

• Muzyka: Jan Stokłosa
• Słowa: Adam Asnyk

Szkoda kwiatów, które więdną

W ustroni,

I nikt nie zna ich barw świeżych

I woni.

Szkoda pereł, które leżą

W mórz toni;

Szkoda uczuć, które młodość

Roztrwoni.

Szkoda marzeń, co się w ciemność

Rozproszą,

Szkoda ofiar, które nie są

Rozkoszą;

Szkoda pragnień, co nie mogą

Wybuchać,

Szkoda piosnek, których nie ma

Kto słuchać.

Szkoda męstwa, gdy nie przyjdzie

Do starcia,

I serc szkoda,

I serc szkoda

I serc szkoda

Serc,

co nie mają

Oparcia.

• Głos: Olga Szomańska
• Fortepian: Miłosz Oleniecki
• Kontrabas: Mirosław Wiśniewski
• Perkusja: Szymon Linette

• Muzyka: Janusz Radek
• Słowa: Cyprian Kamil Norwid
• Aranżacja: Paweł Tomaszewski

Daj mi wstążkę błękitną – oddam ci ją

Bez opóźnienia…

Albo – daj mi cień twój z giętką twą szyją;

Nie! nie chcę cienia.

Nie! nie chcę…

Cień – zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką,

Bo – on nie kłamie!

Nic od ciebie nie chcę, śliczna panienko,

Usuwam ramię,

Usuwam ramię…

Bywałem ja – od Boga nagrodzonym,

Rzeczą – mniej wielką:

Spadłym listkiem, do szyby przyklejonym,

Deszczu kropelką,

Deszczu kropelką…

Cień – zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką,

Bo – on nie kłamie!

Nic od ciebie nie chcę, śliczna panienko,

Usuwam ramię…

Cień zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką,

Bo on nie kłamie!

Nic od ciebie nie chcę, śliczna panienko,

Usuwam ramię…

Usuwam ramię…

Usuwam ramię…

• Głos: Janusz Radek
• Fortepian: Paweł Tomaszewski
• Skrzypce 1: Paulina Mastyło-Fałkiewicz
• Skrzypce 2: Sara Malinowska
• Altówka: Agnieszka Klahs
• Wiolonczela: Kinga Bacik

• Muzyka: Stanisław Moniuszko
• Słowa: Adam Mickiewicz
• Aranżacja: Jan Stokłosa

Znasz-li ten kraj, gdzie cytryna dojrzewa,

Pomarańcz blask zielone złoci drzewa?

Gdzie wieńcem bluszcz ruiny dawne stroi,

Gdzie buja laur i cyprys cicho stoi?

Znasz-li ten kraj?

Ach, tam, o moja miła,

Tam był mi raj, 

Tam był mi raj, 

Pókiś ty ze mną była!

Tam był mi raj, 

Tam był mi raj, 

Pókiś ty ze mną była!

Znasz-li ten gmach, gdzie wielkich sto podwoi,

Gdzie kolumn rząd i tłum posągów stoi,

A wszystkie mnie witają twarzą białą:

Pielgrzymie nasz, ach! Co się z tobą stało!

Znasz-li ten kraj?

Ach, tam, o moja miła,

Tam był mi raj,

Tam był mi raj,

Pókiś ty ze mną była!

Tam był mi raj,

Tam był mi raj,

Pókiś ty ze mną była!

• Głos: Rafał Bartmiński
• Flet: Seweryn Zapłatyński
• Skrzypce 1: Paulina Mastyło-Fałkiewicz
• Skrzypce 2: Anna Szalińska
• Altówka: Agnieszka Klahs
• Wiolonczela: Jan Stokłosa
• Kontrabas: Wojciech Gumiński

• Muzyka: Jan Stokłosa
• Słowa: Cyprian Kamil Norwid

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba

Podnoszą z ziemi przez uszanowanie

Dla darów Nieba....

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą

Popsować gniazdo na gruszy bocianie,

Bo wszystkim służą…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Mhm…

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony

Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie,

„Bądź pochwalony!”

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Mhm…

Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,

Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,

Równie niewinnej…

Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,

Do tych, co mają tak za tak – nie za nie,

Bez światło-cienia...

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Mhm…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi

Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?

I tak być musi, choć się tak nie stanie

Przyjaźni mojej...

Tęskno mi, Panie...

• Głos: Mateusz Ziółko
• Fortepian: Jan Stokłosa
• Gitara 1: Andrzej Olewiński
• Gitara 2: Maciej Papalski
• Gitara basowa: Mirosław Wiśniewski
• Perkusja: Szymon Linette
• Organy Hammonda: Miłosz Oleniecki

• Muzyka: Jan Stokłosa
• Słowa: Zygmunt Krasiński

O, nie mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Że ciebie tylko goryczą zraniłem,

Bo ja goryczy kielich także piłem,

Bo ja kielich także piłem

Zawsze i wszędzie!

Zawsze i wszędzie!

O, nie mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Że tobie tylko los życia przepsułem,

Bo własną dolę sam także zatrułem,

Bo własną dolę sam zatrułem

Zawsze i wszędzie!

Zawsze i wszędzie!

Ale mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Że Bóg jest dobry, że mnie schował w grobie,

Bo byłbym sobie nieszczęsny i tobie.

Ale mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Żem żył na świecie dzikim serca szałem,

Bo z serca ciebie, choć gorzko, kochałem

Zawsze i wszędzie!

Zawsze i wszędzie!

Zawsze i wszędzie!

Zawsze i wszędzie!

• Głos: Łukasz Drapała
• Fortepian: Jan Stokłosa
• Gitara 1: Maciej Papalski
• Gitara 2/Gitara Akustyczna: Andrzej Olewiński
• Gitara basowa: Mirosław Wiśniewski
• Perkusja: Szymon Linette