W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Kiełbasa bronicka

03.06.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2015-05-20 W kategorii Produkty mięsne W województwie woj. lubelskim

Wygląd:

Kiełbasa cienka w naturalnej pomarszczonej osłonce wieprzowej w pętach nawinięta na kij (bez przekręcania).

Kształt:

Pęta kiełbasy podłużne, na przekroju owalne.

Rozmiar:

Długość pęt około 30 cm, średnica przekroju ok. 3 cm.

Barwa:

Zewnętrzna brązowa, w przekroju lekko różowa.

Konsystencja:

Zwarta, krucha, lekko wilgotna.

Smak:

Smak z lekko wyczuwalnym czosnkiem i zapachem wędzenia.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Receptura wyrobu kiełbasy bronickiej powstała z połączenia doświadczenia kilku pokoleń mieszkańców Bronic oraz okolic Puław i Nałęczowa. Nazwa pochodzi od miejscowości Bronice, położonej w gminie Nałęczów, powiecie puławskim. Przy jej produkcji w rodzinnych gospodarstwach rolnych, stosowane są miejscowe, tradycyjne przepisy przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wiejska kiełbasa uświetniała chrzciny, komunie, święta, imieniny, nie mogło się bez niej odbyć żadne wesele. Często gościła na stołach podczas uroczystych spotkań Kół Gospodyń Wiejskich oraz Ochotniczych Straży Pożarnych zarówno w Bronicach jak i w sąsiednich miejscowościach. Jest prezentowana i degustowana na lokalnych festynach i imprezach. Mieszkańcy Bronic wspominają, że dawniej w każdym gospodarstwie trzymano po 2-3 świnie, a z ich mięsa przygotowywano kiełbasy i inne wyroby masarskie. Świniobicie odbywało się kilka razy w roku: na Wielkanoc i Boże Narodzenie, na małe przyjęcia rodzinne, komunie, chrzciny. Sposób wyrobu kiełbasy bronickiej nie zmienił się na przestrzeni lat. Do jej przygotowania używane są różne gatunki mięsa wieprzowego. Łopatkę należy zmielić najlepiej dwukrotnie na maszynce do mięsa o drobnych oczkach, mięso tłuste wystarczy zmielić raz na drobnych oczkach, a mięso najlepszego gatunku na siatce o dużych oczkach, aby nadać wygląd i konsystencję wyrobom. Przed przystąpieniem do mielenia niezbędne jest wykonanie szeregu czynności. Po uboju tusze trzeba dobrze wystudzić w zimnej komorze. Następnego dnia po uboju przystępuje się do rozbioru mięsa na odpowiednie elementy. Mięso na kiełbasę bronicką trzeba pokroić i natrzeć solą, następnie trzymać je w piwnicy około 3-5 dni i dopiero później należy je zmielić i wymieszać. Po bardzo dokładnym wymieszaniu zmielonego mięsa z łopatki z przyprawami (zmielony pieprz i drobniutko posiekany czosnek), miesza się je z pozostałymi rodzajami mięs i jeszcze raz dobrze wyrabia. Następnie farszem wypełnia się cienkie jelita wieprzowe przy pomocy maszynki do mięsa i szprycy. Gotową kiełbasę nawija się na kij i tak wisi około 2-3 godziny aż uzyska odpowiedni kształt. Następnie wędzi się ją w domowych wędzarkach drewnem z drzewa olchowego lub z drzew owocowych przez 5-6 godzin. Właściwe wędzenie ma swoje etapy – obsuszanie, wędzenie, pieczenie. „Kiełbasa bronicka wyrabiana starymi sposobami na zawsze zrosła się z tradycją wyrobu wędlin w Bronicach i okolicy. Odkąd pamiętam robiło się kiełbasę w moim domu, u sąsiadów. Po kiełbasę bronicką przyjeżdżali „miastowi” członkowie rodzin. Nie może jej zabraknąć na miejscowym weselu ani uroczystościach rodzinnych” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Bronic).

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
02.07.2018 22:22 administrator gov.pl
Pierwsza publikacja:
02.07.2018 22:22 administrator gov.pl
{"register":{"columns":[]}}