W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Kiełbasa kaszubska jałówiecka

03.06.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2014-07-15 W kategorii Produkty mięsne W województwie woj. pomorskim

Wygląd:

Lekko pomarszczone i podsuszone laski kiełbasy. Na przekroju widoczne drobne kawałki mięsa.

Kształt:

Podłużne, cienkie laski o naturalnym kształtnym zakończeniu. Na przekroju owalne lub okrągłe.

Rozmiar:

Długość laski około 25 cm, średnica około 3-4 cm.

Barwa:

Barwa zewnętrzna brązowo-złocista. Na przekroju jasnoczerwone kawałki mięsa i nieco ciemniejszy farsz.

Konsystencja:

Konsystencja lekko ścisła, jędrna, soczysta i delikatna. Laski kiełbasy z zewnątrz są suche w dotyku.

Smak:

Delikatny smak z wyraźnym zapachem dymu jałowcowo-olchowego.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

W tradycyjnej kuchni pomorskiej znajdujemy różnorodne przepisy na przyrządzanie wędlin będących najpopularniejszym wyrobem mięsnym. Przeważnie wyrabiano kiełbasy z mięsa wieprzowego – z łopatki, boczku, karkówki, szynki lub schabu, dodawano też czasem mięso wołowe lub baraninę. W miejscowości Górki na południu Kaszub od kilku pokoleń wykonywana jest kiełbasa nazywana jałówiecką. Receptura jej przygotowywania zachowała się w zeszycie z notatkami kulinarnymi z 1972 r. Kiełbasa ta wykonywana jest z mięsa wieprzowego i cielęciny, czasem wołowiny. Mięso przez 12 godzin pekluje się w tzw. lace, czyli solance. Następnie mięso to dawniej krojone było na małe kawałki specjalnymi tasakami, a obecnie częściej mielone jest w ręcznej maszynce przez grube sito. Do rozdrobnionego mięsa dodawane są przyprawy, w tym sól, czosnek, majeranek, gałka muszkatołowa, pieprz i odrobina cukru. Dobrze wymieszany mięsny farsz wyciskany jest do wieprzowych jelit. Tak przygotowaną kiełbasę, podwieszoną na drążkach, obsusza się kilka dni w ciepłym, suchym i przewiewnym miejscu. Następnie odbywa się, trwający około 3-4 dni, proces wędzenia zimnym dymem. Do wędzenia stosowane jest drewno olchowe i jałowiec. Po uwędzeniu jałówiecka przechowywana jest w przewiewnym suchym miejscu, np. w spiżarni czy na strychu. Kiełbasa jest soczysta i delikatna, ponadto odznacza się dużą trwałością, może być przechowywana nawet 3-4 miesiące. Wysokogatunkowe mięso, odpowiednio dobrane proporcje przypraw i wędzenie w jałowcowo-olchowym dymie zapewniają jej charakterystyczny, ceniony zapach i smak.

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
02.07.2018 22:21 administrator gov.pl
Pierwsza publikacja:
02.07.2018 22:21 administrator gov.pl
{"register":{"columns":[]}}