Wygląd:

Lekko pomarszczone i podsuszane laski kiełbasy, odkręcone jednostronnie, w odcinkach ok. 40 cm.

Kształt:

Podłużne, cienkie laski o naturalnym kształtnym zakończeniu.

Rozmiar:

Długość lasek ok. 40 cm, w jelitach wieprzowych cienkich o średnicy 2,6 - 3,0 cm.

Barwa:

Różowa do ciemnoróżowej.

Konsystencja:

Konsystencja ścisła krucha i delikatna. Laski kiełbasy z zewnątrz są suche w dotyku.

Smak:

Delikatny smak z wyczuwalnym zapachem kardamonu i wędzenia.

Tradycja:

Tradycja wyrobu wędlin wędzonych na bazie mięsa wieprzowego na terenie powiatu świdwińskiego sięga co najmniej lat 40-tych XX wieku. W okresie powojennym zaczęto hodować na tych terenach trzodę chlewną, a co za tym idzie, po jej uboju wyrabiać różne wyroby wędliniarskie. Zaspokajając potrzeby żywieniowe ludności w latach 50-tych XX wieku rozbudowywano sieć masarń, które oferowały różne wyroby wędliniarskie: „Na terenie województwa czynnych było 67 masarń (…) Pozytywnym objawem w strukturze produkcji jest wzrost w stosunku do 1958 r. produkcji wyrobów wędliniarskich (o 1,72)” (Nasz Dorobek, Koszalin 1960). W latach 70-tych ubiegłego wieku, w wyniku realizacji wieloletniego programu rozwoju hodowli, przystąpiono do budowy wielkich ferm trzody chlewnej, co skutkowało stworzeniem w województwie prężnie działającego przemysłu spożywczego. Powstanie w Smardzku nowoczesnej fermy trzody chlewnej miało ogromne znaczenie dla rozwoju tego regionu. W ramach struktury organizacyjnej fermy prowadzona była także ubojnia-masarnia, w której wytwarzane były różne wyroby wędliniarskie. W latach 70-tych XX wieku do katalogu wszystkich wyrobów masarni wprowadzona została receptura m.in. kiełbasy domowej kruchej. Jej skład oparty został na surowcu – mięsie wieprzowym pochodzącym w większości z własnego chowu. Tak jak przed laty, unikatowa receptura na kiełbasę oparta jest przede wszystkim na bardzo dobrym gatunkowo mięsie wieprzowym i dobranych odpowiednio przyprawach: czosnek, pieprz czarny, sól, majeranek, kardamon. Przepis na ten produkt przedstawia się następująco: „Przygotowana masa mięsna leżakuje ok. 24 godziny w chłodnym miejscu, aby dobrze przeszła przyprawami. Następnego dnia jest nabijana w jelita wieprzowe cienkie. Laski kiełbasy po uformowaniu podwieszane są na drążkach i osuszane. Następuje proces wędzenia drewnem bukowym lub owocowym. Kiełbasa jest bardzo smaczna, odpowiednio doprawiona z delikatnie wyczuwalną nutą kardamonu, ponadto odznacza się dużą trwałością”.