W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Kiełbasa szynkowa z Markowej

18.09.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2014-11-21 w kategorii Produkty mięsne w woj. podkarpackim.

Wygląd:

Kiełbasa zawinięta w pęta z lekko pomarszczoną łupką.

Kształt:

Podłużny, zbliżony do walca, w przekroju owalny.

Rozmiar:

Waga, w zależności od długości jelit, 1,5-5 kg.

Barwa:

Różowa do ciemnoróżowej, na przekroju może występować szaro-zielone „oczko”.

Konsystencja:

Zbita, w dotyku mało elastyczna, kiełbasa łamie się z charakterystycznym trzaskiem typowym dla kiełbas suchych.

Smak:

Charakterystyczny dla kiełbas wędzonych z dodatkiem szynki, z wyczuwalnym smakiem i zapachem czosnku i pieprzu.

Tradycja:

Gmina Markowa położona jest na urodzajnej równinie w środkowej części województwa podkarpackiego w odległości 25 km od stolicy województwa – Rzeszowa. Administracyjnie należy do powiatu łańcuckiego. Społeczność Markowska znana jest z podtrzymywania i rozwijania tradycji kulinarnych. Dawniej „Chłop jadł mięso wtedy, jak zabił dużą sztukę, a niemożny małą. Wyjątek stanowili bogacze, którzy pozwalali jeszcze sobie na zabicie dwóch świń: jednej większej na Boże Narodzenie i mniejszej na Wielkanoc” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Markowej). Z uzyskanego mięsa przygotowywano m.in. kiełbasy, w tym kiełbasę szynkową z Markowej. Dawniej kiełbasa szynkowa z Markowej przygotowywana była przy okazji świąt oraz specjalnych okazji, ze względu na wysoką cenę i trudności w pozyskaniu mięsa najlepszej jakości. „Mięso mielono do koryta, dodawano do niego siekany lub też zmielony czosnek, pieprz, sól i odrobinę cukru (nie zawsze). Kiełbasa ta tym różni się od innych kiełbas markowskich, że w jej skład wchodzą jeszcze dosyć drobno pokrojone kawałki szynki, najlepiej pokrojone w kostkę. Całość należało wymasować ręką tak długo, aż farsz przyklejał się do dłoni – wtedy był dobry i można było nim nadziewać cienkie jelita wieprzowe” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Markowej). Tak przygotowaną kiełbasę następnie wędzono. „Zawsze wędzi się w dymie z drewna liściastego głównie buku i olchy. Zwłaszcza olcha jest najlepsza, bo nadaje kolor i zapach kiełbasie. Dawniej do wędzenia używało się drewna z drzew owocowych, ale to raczej na mniejszą skalę, bo i takiego drewna nie było za dużo. Kiełbasa ta powinna się wędzić około 8 godzin, a potem musi wystygnąć” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Markowej). Kiełbasa szynkowa z Markowej przygotowywana jest niezmiennie według tej samej receptury, co gwarantuje jej dobrą jakość, smak i apetyczny wygląd.

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
18.09.2018 15:18 Sławomir Mucha
Pierwsza publikacja:
18.09.2018 15:18 Sławomir Mucha
{"register":{"columns":[]}}