16 kwietnia br. na Komitecie Stałych Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich przy Unii Europejskiej (COREPER) został zatwierdzony mandat Rady dotyczący zmiany statusu ochrony wilka, umożliwiający dostosowanie prawa UE do postanowień Konwencji Berneńskiej. Mandat obejmuje ukierunkowaną zmianę dyrektywy siedliskowej – unijnego aktu prawnego wdrażającego Konwencję Berneńską – w celu odzwierciedlenia zmienionego poziomu ochrony wilka ze „ściśle chronionego” na „chroniony”.

Decyzja ta pozwoli państwom członkowskim na większą elastyczność w zarządzaniu populacją wilków, aby zminimalizować skutki rosnącej liczebności tego gatunku, w tym ograniczenie szkód, jakie powodują wilki – zwłaszcza w rolnictwie.

Kolejnym etapem będzie uzgodnienie tej zmiany z Parlamentem Europejskim, który swoje stanowisko ma przedstawić w maju 2025 r. Jeśli będzie ono zgodne z mandatem Rady, zmiana statusu ochrony wilka zostanie formalnie przyjęta.

Niestety na posiedzeniu COREPER, które odbyło się w minioną środę, Polska – zgodnie ze stanowiskiem przygotowanym przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska – nie poparła wniosku Komisji Europejskiej o obniżenie statusu ochrony wilka w UE, zachowując stosunek neutralny (wstrzymała się od głosu podczas posiedzenia).

MRiRW wielokrotnie i konsekwentnie na forum UE, jak również w trakcie dyskusji krajowych, prezentowało jednoznaczne stanowisko, iż z uwagi na znaczący wzrost populacji wilka w Polsce jak również w Europie, a w ślad za tym wzrastającą co roku liczbą szkód wyrządzanych przez te zwierzęta, konieczna jest zmiana statusu jego ochrony w UE ze ściśle chronionego na chroniony, aby umożliwić zarządzanie populacją wilka w sposób zrównoważony - dopasowany do lokalnych uwarunkowań.

Stanowisko resortu rolnictwa w tym zakresie wynika z faktu, że wilk wyrządza wiele szkód w gospodarstwach rolnych czego niepodważalnym dowodem są dane prezentowane m.in. przez Główny Urząd Statystyczny, z których jednoznacznie wynika stały wzrost liczebności tego gatunku.