W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Krówka regulicka

19.05.2020

W dniu 18 maja 2020 roku na Listę Produktów Tradycyjnych została wpisana w kategorii: Wyroby piekarnicze i cukiernicze: „krówka regulicka”

Krówka regulicka

Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                                           

Cukierek o gęstej masie i gładkiej powierzchni

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Zbliżony do prostopadłościanu, podłużny  

Wielkość

Około 70x25x15 mm

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Jasno-brązowa

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Konsystencja krówek zależy od czasu przechowywania po wyprodukowaniu. Świeża krówka jest miękka, natomiast z upływem czasu w wyniku krystalizacji cukru zaczyna kruszeć od zewnątrz. Proces ten rozpoczyna się po około 7-14 dniach od wyprodukowania cukierka

Smak i zapach

Słodki i mleczny.
 

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Regulice to miejscowość położona w gminie Alwernia w środkowej partii Garbu Tenczyńskiego w województwie małopolskim. Głównym zajęciem mieszkańców Regulic było rolnictwo. Pożywienie na wsi oparte było przede wszystkim o produkty pochodzące z własnych upraw i hodowli – K Kulczyk, „Regulice. Historia. Tradycja. Współczesność”,  2014, str. 109.

W każdym gospodarstwie hodowano krowy. Mieszkańcy wspominają, że uważano je za żywicielki rodzin. Gospodynie z pozyskiwanego mleka wyrabiały głównie sery oraz śmietanę sporządzając z niej masło.

Jednym z tradycyjnych i uwielbianych przez mieszkańców Regulic przysmaków sporządzanych z mleka, była krówka regulicka, która swoją nazwę zawdzięcza głównemu składnikowi, z którego była sporządzana oraz miejscowości, w której była wytwarzana. Składniki potrzebne do przygotowania krówek regulickich gospodynie miały na wyciągnięcie ręki, dzięki czemu regionalne cukierki były zawsze świeże. „Mleko, masło zawsze na wsi były. Do tego cukier i mamy wszystkie niezbędne składniki (…)” – Informator, Kobieta, Regulice lat 70. Słodkie krówki przygotowywano najczęściej z okazji Świąt Bożego Narodzenia. Przygotowanie krówek, nazywanych kiedyś karmelakmi, rozpoczynano od zagotowania na wolnym ogniu mleka. Po zagotowaniu należało dosypać cukier i kontynuować gotowanie przez około 1-2 godzinę do momentu zgęstnienia i zarumienienia masy, mieszając co jakiś czas drewnianą szpatułką o prostym zakończeniu. Do gęstej masy należało dodać masło i dalej gotować przez około 5 minut. Na tym etapie przygotowywania cukierków można było dodać pokruszone herbatniki albo orzechy, w celu uzyskania krówek smakowych. Gotową masę należało przelać do brytfanki i odstawić do stężenia w chłodne miejsce na około pół godziny. Gdy słodka masa stwardniała należało pokroić ją w prostokąty. Gotowe krówki regulickie owijano w bibułki lub ozdobne papierki, a przechowywane w chłodnym miejscu w temperaturze około 10-15℃ zachowywały swoją świeżość przez około miesiąc.

{"register":{"columns":[]}}