Minister Czesław Siekierski podkreślił, że IUNG-PIB to miejsce, w którym tradycja spotyka się z nowoczesnością. To tu powstaje wiedza, która przekłada się na bezpieczeństwo żywnościowe kraju, ochronę zasobów naturalnych i konkurencyjność polskiego rolnictwa.

– W imieniu własnym i całego Kierownictwa Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi serdecznie dziękuję wszystkim Pracownikom Instytutu – obecnym i byłym – za Wasz nieoceniony wkład w rozwój nauki i praktyki rolniczej – powiedział szef resortu rolnictwa.

Wsparcie IUNG-PIB w programowaniu i wdrażaniu polityki rolnej

Jak zauważył minister Czesław Siekierski, rzetelne i wiarygodne wyniki badań i analiz IUNG-PIB są fundamentem nowoczesnej polityki rolnej. Instytut dostarcza dane i opracowania strategiczne w zakresie Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), rolnictwa zrównoważonego oraz zarządzania zasobami naturalnymi. Prowadzi ekspertyzy na rzecz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Rady Ministrów, Komisji Europejskiej (w tak ważnych sprawach jak choćby ewaluacja planów dla wsi i rolnictwa w wieloletnich ramach finansowych), samorządów, doradztwa rolniczego oraz podmiotów gospodarczych – szczególnie gospodarstw rolnych.

– Jako minister resortu rolnictwa, podobnie jak moi poprzednicy, szczególnie cenię sobie współpracę z pracownikami Instytutu w tych obszarach, w których wypracowujemy narzędzia programowania i realizacji polityki rolnej – podkreślił Czesław Siekierski.

Znaczenie IUNG-PIB dla rolnictwa

Szef resortu rolnictwa zaznaczył, że dziś rozwój rolnictwa wymaga wsparcia naukowego i technologicznego dla wdrażania nowych rozwiązań, mających na celu adaptację sektora rolnego do zmian klimatu oraz zmniejszenie wpływu rolnictwa na środowisko i klimat.

– W tym aspekcie nieoceniona jest edukacyjna funkcja IUNG i innych Instytutów, informująca i pomagająca zrozumieć rolnikom korzyści płynące z inwestycji w nowe rozwiązania – podkreślił minister i dodał, że renoma Instytutu w krajowej i europejskiej przestrzeni badawczej to w głównej mierze efekt zaangażowania, sumienności, profesjonalizmu oraz pasji kilku pokoleń pracowników tworzących historię oraz dorobek Instytutu.

– Działalność naukowa i wdrożeniowa Instytutu ma bardzo szeroki zakres merytoryczny. Cechuje się także dużą dynamiką, co wynika głównie z ciągłego i trafnego diagnozowania potrzeb oraz wdrażania najnowszych narzędzi i osiągnięć zarówno w sferze badawczej, jak i aplikacyjnej – powiedział Czesław Siekierski.

Wspólne wyzwania

Minister Siekierski zwrócił się do pracowników IUNG-PIB z prośbą o uczestnictwo we wspólnym wyzwaniu, którym jest realizacja polityki klimatycznej i środowiskowej, zwłaszcza w zakresie wspierania rolnictwa niskoemisyjnego, rolnictwa regeneratywnego, rozwoju biogospodarki, poprawy stanu gleby i ich racjonalnego wykorzystania, a także zachowania bioróżnorodności na terenach wiejskich.

– Wszystkie te elementy są obszarem Waszej specjalizacji i będą krytycznym punktem w debacie poświęconej kreowaniu nowej WPR na lata 2028-2034. Wiem, że będę mógł liczyć na Wasze zaangażowanie – powiedział minister.

Krótka historia IUNG-PIB

Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy (IUNG-PIB) w Puławach został utworzony w 1950 r. jako jeden ze spadkobierców i kontynuatorów działalności Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego (PINGW) oraz Puławskiego Ośrodka Nauk Rolniczych. Tradycje te sięgają roku 1862, kiedy to po likwidacji Instytutu Agronomicznego w Marymoncie utworzono w Puławach Instytut Politechniczny i Rolniczo-Leśny – pierwszą tego typu jednostkę w Polsce i drugą w Europie.

Przez kolejne dekady Puławy były miejscem, gdzie rozwijały się pionierskie badania z zakresu gleboznawstwa, nawożenia, uprawy roli i agrometeorologii. Po II wojnie światowej, dzięki wysiłkom wybitnych uczonych, Instytut nie tylko kontynuował te tradycje, lecz także zaczął budować własną, silną pozycję jako wiodąca placówka badawcza w zakresie nauk rolniczych.

Dorobek naukowy i obszary działań Instytutu

Obecnie IUNG-PIB składa się z 10 zakładów naukowych oraz 11 Rolniczych Zakładów Doświadczalnych zlokalizowanych w różnych regionach Polski, które stanowią regionalne centra innowacji rolniczej. Instytut dysponuje nowoczesną bazą badawczą, w tym Innowacyjno-Naukowym Centrum Badań Rolniczych. Spektrum badań podejmowanych w Instytucie jest szerokie.

Poza tradycyjnie ugruntowanymi obszarami wpisanymi w nazwę IUNG – a więc nauki powiązane z gleboznawstwem, nawożeniem, uprawą roli i roślin – rozwijane są także badania z zakresu biotechnologii, gospodarki obiegu zamkniętego, geomatyki oraz wpływu działalności rolniczej na środowisko i klimat. Z tego obszaru Instytutu w ciągu 75 lat działalności może pochwalić się szeregiem osiągnięć, jak chociażby:

• ocena przyrodniczych warunków produkcji rolnej;
• opracowanie zasad ochrony i rekultywacji gruntów;
• opracowanie systemów racjonalnego nawożenia;
• wdrożenie koncepcji efektywnych systemów uprawowych;
• rozwój metod oceny wpływu rolnictwa na środowisko i klimat;
• wyznaczenie terenów ONW w Polsce i obszarów cennych przyrodniczo.

Polskie rolnictwo na przestrzeni tych 75 lat przeszło proces diametralnych zmian modernizacji, koncentracji oraz intensyfikacji i poprawy efektywności, a w tych przemianach naukowy udział Instytutu jest niekwestionowany i nieoceniony.

Dziś Instytut realizuje również istotne zadania publiczne, m.in. prowadzi System Monitoringu Suszy Rolniczej, a także monitoring zalań i podtopień – z tych systemów korzysta także Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.