Wygląd:

Jasnozielony z małą ilością pestek

Kształt:

Podłużny, jasnozielony, łódkowaty

Rozmiar:

Ogórki całe – długość 6-10 cm

Barwa:

Zewnętrzna – ciemnozielona, na przekroju – jasnozielona

Konsystencja:

Zwarta, twarda w dotyku

Smak:

Smak lekko kwaśny, słonawy, z dającym się wyczuć posmakiem kwasu mlekowego, który powstaje w wyniku fermentacji; zapach przypraw – chrzanu, czosnku, kopru

Dodatkowe Informacje:

Ogórek kiszony „osiecki” charakteryzuje się specyficznym smakiem powstałym po procesie fermentacji kwasu mlekowego, dodatkowe walory smakowe zawdzięcza przyprawom

Tradycja:

Tradycja kiszenia ogórków „osieckich” rozpoczęła się zaraz po II wojnie światowej, kiedy to m.in. rozpoczęto uprawę tych warzyw. Nasiona pochodziły z własnej produkcji. Przygotowywano je z przerośniętych, dojrzałych ogórków, a następnie wysiewano. Po zebraniu ogórków część z nich sprzedawano jako surowiec, a nadwyżkę kiszono w dębowych beczkach, które zanurzano w pobliskim stawie, traktując go jako naturalną chłodnię. Kiszone ogórki sprzedawano za pośrednictwem spółdzielni gminnych w Rawiczu, Miejskiej Górce, Pakosławiu, Jutrosinie i Miliczu, a także bezpośrednio do lokalnych restauracji. Z czasem zmieniono sposób produkcji i zaczęto kisić ogórki w silosach i beczkach, które przechowywano w chłodniach. Opracowano także specyficzną recepturę kiszenia ogórków, które poza wyjątkowym smakiem, charakteryzują się również długą przydatnością do spożycia. Specyficzny, niepowtarzalny smak ogórków kiszonych „osieckich” jest spowodowany tym, że cały ciąg produkcji – począwszy od doboru odmiany, odpowiedniego nawożenia i ręcznej pielęgnacji plantacji, po odpowiedni czas zbioru – ma istotny wpływ na jakość gotowego produktu. Nie bez znaczenia jest również przygotowanie ogórków do kiszenia, czyli dokładne ręczne mycie samych owoców oraz przypraw, a następnie stałe kontrolowanie przechowywania gotowego produktu w chłodniach o odpowiednich parametrach termicznych. O ostatecznych walorach smakowych ogórków kiszonych „osieckich” decyduje unikalna receptura, według której jest wytwarzany ten lokalny produkt.