Wygląd:

Klarowny płyn, w zależności od gatunku piwa wyróżnia się piwa od jasnych słomkowych przez półciemne, czerwone do czarnych.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, najczęściej szklane butelki lub kufle o pojemności 0,2 l; 0,33 l; 0,3 l.

Barwa:

Od jasno słomkowej przez półciemną, czerwoną do czarnej.

Konsystencja:

Płynna, lekko lepka, w zależności od zawartości słodu.

Smak:

Dominujący smak i zapach chmielu i drożdży z aromatem kwiecisto-korzennym, kawowo-karmelowym oraz bananowo-goździkowym.

Dodatkowe informacje

Rodzaje piwa: jasne, bursztynowe i pszeniczne

Tradycja:

Już w X wieku ówcześni mieszkańcy Szczecina uprawiali jęczmień i znali sposób chmielenie piwa. Początkowo warzeniem piwa zajmowały się tylko kobiety, które dbały o przygotowywanie posiłków dla mieszkańców danego domostwa. Na podstawie zachowanych źródeł należy przyjąć, że pierwsze szczecińskie organizacje browarników wyodrębniły się wraz z końcem XIII i początkiem XIV w. Obowiązujący w tym okresie regulamin (statut) wskazywał nie tylko osoby, które były uprawnione do warzenia piwa, terminy, miejsce jego wytworzenia i sprzedaży, ale określał także surowce oraz kary przewidziane w przypadku jego nieprzestrzegania. Prócz tego browarnicy musieli składać dodatkową przysięgę dotyczącą przestrzegania regulaminu, a ponadto nie mogli sami ustalać ceny piwa, gdyż była ona wyznaczana przez Radę Miejską. Pomimo ograniczeń koniec XV w. oraz cały wiek XVI były pomyślnym okresem dla szczecińskiego cechu browarniczego. Gospodarczy rozwój miasta sprzyjał także lokalnemu browarnictwu. Wraz ze wzrostem liczby browarników, wzrasta również ich prestiż, a tym samym wpływ na decyzję podejmowane przez Rade Miejską. Pewnym zmianom ulega pierwszy statut browarniczy z 1476 r., w którym zezwolono m.in. na nieograniczoną produkcję na tzw. piwa marcowego. Jest to także czas wyodrębnienia się nowego zawodu bardzo ściśle powiązanego z browarnictwem kwalifikowanego na piwowara. Ciężki czasy dla browarników szczecińskich i piwa szczecińskiego nadchodzą około połowy XVII w. kiedy nastąpiła degradacja ekonomiczna Szczecina, która była następstwem m.in. wojny trzydziestoletniej. Jednak pomimo ciężkich czasów pod koniec XVII w Szczecinie wytwarzano już cztery podstawowe rodzaje piwa: jasne jęczmienne mocne i gorzkie „Bitterbier”, ciemne jęczmienne „Gernsterbraunbier”, jasne słabe jęczmienne „Gernsterweissbier” oraz pszeniczne „Weizenbier”. Obecnie na terenie Szczecina piwo jest wytwarzane  zgodnie z ugruntowaną recepturą wytwarzane przez lokalne browary. Niektóre są bezpośrednio połączone z restauracją, aby goście mogli spróbować świeżego lokalnego piwo prosto z warzelni, które receptura powstawała przez lata.