Wygląd 

Zupa z widocznymi kawałkami wędzonych żeberek, krojonych w kostkę ziemniaków, warzyw oraz świeżych ziół

Kształt 

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje

Wielkość

W zależności od wielkości naczynia, w którym jest podawana

Barwa 

Jasno-beżowa

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Płynna, lekko zagęszczona z dodatkiem miękkich składników w formie stałej

Smak i zapach

Delikatny smak od kawałków ugotowanych ziemniaków a zarazem wyrazisty od użytego cząbru. Intensywny zapach wędzonych żeberek, liści laurowych i ziela angielskiego oraz smażonej cebulki z czosnkiem.

Tradycja

Wieś Smęgorzów znajdująca się w powiecie Dąbrowa Tarnowska, w województwie małopolskim, to region typowo rolniczy, gdzie podstawę upraw stanowił ziemniak.

Początek specyfiki kuchni małopolskiej, sięga czasów Galicji i zaborów. Na przełomie XVIII i XIX wieku ukształtowała się nowoczesna tradycja kulinarna regionu, na który składały się wówczas południowa Małopolska, zachodnia część Podola i Ruś Czerwona. Małopolska stanowiła jedynie część Galicji, jednak zauważalne są pewne kulinarne podobieństwa, które sprowadzić można do wpływów kuchni austriackiej, węgierskiej, czeskiej, żydowskiej, niemieckiej oraz wołoskiej, które wspólne są dla obydwu regionów.

Potrawa rzodkie ziemnioki, to niezbyt gęsta zupa, przygotowana z produktów pochodzących z przydomowych gospodarstw. Bazę zupy stanowią ziemniaki, które nadają całej potrawie wyjątkowy smak.

Do przygotowania zupy rzodkie ziemnioki, która jest bogatą wersją popularnej ziemniaczanki, nazywanej także kartoflanką, francuską zupą z ziemniakami czy „pyrówką”, potrzebne są: wędzone żeberka, ziemniaki, marchew, pietruszka, seler, por, smażona cebula z czosnkiem oraz śmietana. Do smaku doprawiana jest solą, pieprzem, lubczykiem, cząbrem oraz zielem angielskim.

Pół kilo wędzonych żeberek, przygotowywanych w tradycyjnej, domowej wędzarni, gdzie do palenia używano drewna z drzew owocowych, zalewano około 3-4 litrami zimnej wody. Żeberka gotowały się wraz z przyprawami, aż do miękkości. Ugotowane żeberka, odstawiano do przestudzenia, a wywar przecedzano przez sito. Do czystego wywaru dodawano pokrojone w grubą kostkę warzywa oraz ostudzone i pokrojone w kostkę żeberka. Pod koniec gotowania, całość potrawy uzupełniano podsmażoną na gęsim smalcu, cebulą z czosnkiem. Do przestudzonej zupy, dodawano gęstą śmietanę oraz świeżą pietruszkę.

Dawniej zupę gotowano na kościach drobiowych lub w wersji postnej. Czasem zamiast kości i żeberek, do ugotowania potrawy wykorzystywano popularny na wsi tzw. kiełbaśnik (rodzaj kiełbasy w słoiku). Potrawę rzodkie ziemnioki wzbogacano także grzybami leśnymi lub duszoną, słodką kapustą.

Zupa rzodkie ziemnioki, na stałe wpisała się w klimat tradycyjnych imprez lokalnych na terenie Powiśla Dąbrowskiego, m.in. podczas „Święta Ziemniaka”, organizowanego w Smęgorzowie od sześciu lat we wrześniu.