Wygląd:

Owoce śliwy węgierki z pestkami w zalewie.

Kształt:

Kształt śliwek zewnętrzny i na przekroju owalny, elipsoidalny.

Rozmiar:

Pojedynczy owoc śliwy to ok. 2,5-3 cm wysokości i ok. 1-1,5 cm szerokości.

Barwa:

Barwa zewnętrzna owoców fioletowo-brązowa, miąższ na przekroju w odcieniach żółci, zalewa ciemnobordowa, kardamonowa.

Konsystencja:

Owoce jędrne, sprężyste. Zalewa płynna, lepka.

Smak:

Charakterystyczny dla owocu śliwy węgierki, słodko-kwaśny, wyraźnie wyczuwalny aromat goździków i cynamonu.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Na przełomie XIX i XX w. tereny gminy Łącko, gdzie leży wieś Olszana z przysiółkiem Wolica, należały do jednego z największych ośrodków sadowniczych Małopolski. Zasobny w owoce teren zasłynął przetwórstwem owocowym, szczególnie śliwek i jabłek. Miejscowa ludność powszechnie używała śliwek zarówno świeżych, jak i suszonych, do różnych potraw, zarówno codziennych, jak i świątecznych. Z przetworów śliwkowych dominowały powidła, dżemy śliwkowe lub mieszane, konfitury i kompoty. Specyficzny rodzaj kompotu – śliwki w zalewie korzennej, wywodzi się zarówno z tradycji kuchni ludowej Górali i Lachów Sądeckich (na pograniczu których leży Olszana i Wolica), a dawną kuchnią mieszczańską. Do przygotowania śliwek w zalewie korzennej używa się śliwek węgierek z własnego sadu. Każdą z nich, po umyciu i wysuszeniu, nakłuwa się wykałaczką, aby nie popękały podczas parzenia. Przygotowuje się syrop z wody, cukru, goździków, cynamonu, i wedle uznania, z wanilii. Do gotującego syropu wykłada się śliwki i parzy się je pod przykryciem do momentu, aż lekko zmiękną. Następnie śliwki delikatnie układa się w słojach i zalewa wystudzonym syropem. Śliwki w zalewie korzennej uważane były za danie bardzo eleganckie, podawane w uroczyste dni, przy świątecznym obiedzie, w niedzielę, jako poczęstunek dla gości. Jak podkreślają mieszkańcy Wolicy, kompot ten różnił się od zwykłych kompotów śliwkowych, przede wszystkim tym, że posiadał bardzo mocny, korzenny zapach. Dawniej podawano go w miseczkach – wówczas dolewano trochę przegotowanej wody, aby syrop nie był za słodki. Obecnie, śliwki w zalewie korzennej, podawane są również bez syropu jako przystawka m.in. do różnego rodzaju mięs.