Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) opublikował 25 września 2025 roku decyzję z 4 września 2025 r. w sprawie Zięba przeciwko Polsce (nr 40317/19). Skarga dotyczyła zarzutu naruszenia art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej Konwencja), z uwagi na wszczęcie postępowania karnego przeciwko skarżącemu w związku z krytyką osoby publicznej.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez Kancelarię Trybunału, skarżący twierdzi, że jest lokalnym strażnikiem społecznym (ang. watchdog). W dniu 24 października 2016 r., powołując się na art. 61 Konstytucji RP, mówiący o prawie do informacji publicznej, zwrócił się do komendanta miejscowego komisariatu policji o ujawnienie listy miejscowych funkcjonariuszy dzielnicowych, ich danych kontaktowych oraz rejonów, które mieli monitorować. W dniu 3 listopada 2016 r. skarżący został poinformowany przez komendanta, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej powinien był złożyć wniosek w formie wymaganej przez prawo. Następnego dnia skarżący opublikował na swojej stronie internetowej korespondencję z komendantem. Skarżący zwrócił uwagę na nieznajomość prawa przez komendanta, podnosząc, że przepisy krajowe nie wymagają szczególnej formy dla wniosku o dostęp do informacji publicznej. Skarżący został skazany na podstawie art. 212 oraz 226 kodeksu karnego za zniesławienie oraz znieważenie funkcjonariusza publicznego i wymierzono mu karę grzywny w wysokości 1500 zł.

6 czerwca 2025 roku Rząd złożył deklarację ugodową z proponowanym słusznym zadośćuczynieniem skarżącemu, którą to skarżący zaakceptował. ETPC, po otrzymaniu od stron deklaracji ugodowych, wyraził przekonanie, że ugoda opiera się na poszanowaniu praw człowieka określonych w Konwencji i protokołach do niej i nie widzi powodów uzasadniających dalsze rozpatrywanie skargi.

W związku z powyższym, Trybunał podjął decyzję o skreśleniu skargi z listy rozpoznawanych spraw na podstawie art. 39 Konwencji ze względu na zawarcie ugody między skarżącym a pozwanym rządem. Skarżącemu zostanie wypłacone słuszne zadośćuczynienie w wysokości 4600 euro.