Europejski Tydzień Szczepień

Na obrazie widnieje dłoń, na której stoi na jednej nodze czarna ikona człowieka z uniesionymi i złożonymi rękami. W Lewym Górnym rogu umieszczono grafikę strzykawki.

W dniach od 21 do 27 kwietnia trwa Europejski Tydzień Szczepień pod hasłem #SzczepionkiChroniąPokolenia

Szczepienia ochronne są najskuteczniejszym sposobem zwalczania chorób zakaźnych. Pierwsze próby walki z chorobami zakaźnymi podejmowano w Indiach gdzie zmagano się z ospą prawdziwą, a próby zwalczania plagi polegały na zakładaniu dzieciom ubrań po chorych na ospę lub wkłuwaniu igły zakażonej ropą pobraną od chorych.

Wakcynologię zapoczątkował Edward Jenner w 1796 roku wprowadzając ropę z pęcherza na dłoni w dwa nacięcia na ramieniu ośmioletniego chłopca, tym samym wszczepiając mu krowiankę. Chłopiec miał delikatny przebieg choroby i szybko wyzdrowiał. Po 6 tygodniach ponownie wykonał zabieg na ramieniu chłopca tym razem od osoby chorej na ospę prawdziwą.

Szczepionka jest preparatem, który imituje naturalne zachorowanie i wpływa na rozwój odporności w taki sam sposób jak podczas kontaktu z prawdziwym drobnoustrojem.

Szczepionka składa się z substancji czynnej (antygenu lub informacji genetycznej o jego syntezie) oraz z substancji pomocniczych.

Substancje pomocnicze (adiuwanty) zwiększają stabilność, aktywność oraz bezpieczeństwo preparatu. Wszystkie adiuwanty zostały szczegółowo przebadane i stosowane są w bezpiecznej ilości. Zaliczamy do nich między innymi: wodorotlenek glinu, fosforan glinu, cukry, białka, aminokwasy oraz tiomersal.

Natomiast antygeny mogą być:

żywe drobnoustroje,
zabite (inaktywowane) drobnoustroje,
rozbite drobnoustroje lub ich fragmenty,
oczyszczone białka, w tym rekombinowane białka otrzymane metodami inżynierii genetycznej,
oczyszczone polisacharydy,
produkty metabolizmu bakterii (toksyny),
materiał genetyczny z informacją o syntezie antygenu (np. mRNA).

Typ odpowiedzi odpornościowej na szczepienie zależy od drogi podania (domięśniowo, śródskórnie, doustnie), rodzaju antygenu szczepionkowego oraz adiuwantu.

W Polsce opracowywany jest Program Szczepień Ochronnych popularnie nazywany Kalendarzem Szczepień każdego roku przez Główny Inspektorat Sanitarny. Zawarte są w nim szczepienia obowiązkowe oraz zalecane.

Obowiązkiem szczepień ochronnych objęte są następujące choroby zakaźne:

Błonica
Gruźlica
inwazyjne zakażenia Haemophilus influenzae typu b
inwazyjne zakażenia Streptococcus pneumoniae
krztusiec
nagminne zapalenie przyusznic (świnka)
odra
ospa wietrzna
ostre nagminne porażenie dziecięce (poliomyelitis)
różyczka
tężec
wirusowe zapalenie wątroby typu B
wścieklizna
zakażenia powodowane przez rotawirusy

{"register":{"columns":[]}}