Wygląd:

Gęsta zupa przygotowana na bazie słodkiego mleka i kwaśnej maślanki ze skwarkami.

Kształt:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Kremowa.

Konsystencja:

Gęsta, zawiesista zupa.

Smak:

Lekko kwaskowaty, orzeźwiający.

Tradycja:

W Łubnicach, najstarszej osadzie na ziemi wieluńskiej, żur smażony przyrządzany jest od co najmniej trzech pokoleń. Mieszkańcy pamiętają, że na początku występował tylko w Łubnicach, „(…) ale jak się ludzie pożenili dalej, to i trafił do Ludwinowa, czy Wójcina” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Łubnice). Podstawowymi składnikami łubnickiego żuru smażonego są: surowa słonina, słodkie mleko i kwaśna maślanka. Do zagęszczenia żuru używana jest mąka pszenna, a dla podniesienia walorów smakowych doprawiany jest solą i roztartym czarnym pieprzem. Dodatkiem zawsze są ziemniaki gotowane w skórce – lokalnie „w dłubinkach”. „Dawniej była to potrawa codzienna, przygotowywana przez cały rok, niezależnie od pory roku. Ziemniaki, mleko, mąka i słonina zawsze były w domu. Żur przygotowywano nawet kilka razy w tygodniu. (…) Do dnia dzisiejszego potrawa ta jest dość często gotowana. Chociaż w ostatnich latach zmienił się trochę jej charakter. Przygotowywana jest przy okazji spotkań rodzinnych, kiedy dzieci przyjeżdżają do domu rodzinnego” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Łubnice). Obecnie łubnicki żur smażony przyrządzany jest zazwyczaj w sobotę na śniadanie. Zajmuje również ważne miejsce w ofercie kulinarnej gospodarstw agroturystycznych.