Wygląd:

Boczek wędzony-gotowany ze skórą z mięsa wieprzowego.

Kształt:

Zbliżony do prostokątnego.

Rozmiar:

Płaty o długości 15-25 cm, szerokość do 20 cm.

Barwa:

Charakterystyczna dla produktów wędzonych od jasno-brązowej do ciemnej. Na przekroju mięso różowe, tłuszcz biało-kremowy.

Konsystencja:

Ścisła, powierzchnia lekko sucha.

Smak:

Właściwy dla wyrobów wędzonych, o charakterystycznym zapachu boczku wieprzowego i użytych przypraw.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Tradycja wytwarzania wyrobów masarskich w Podstolicach i okolicznych miejscowościach związana jest z funkcją urzędnika ucztowego Podstolnego, który zajmował bardzo wysokie stanowisko we dworze zaraz za kuchmistrzem, stolnikiem. „Podstoli niejednokrotnie wyręczał stolnika w powierzonych mu sprawach gospodarczych dworu oraz sprawowaniu pieczy nad zastawą stołu monarszego” (Gawor M., „Podstolice. Krótka historia parafii. Kraków”, 1996). Surowcem wykorzystywanym do przygotowania boczku gotowanego z Podstolic jest płat boku pochodzący od młodego około 9 miesięcznego tucznika rasy złotnickiej lub puławskiej z małą ilością tłuszczu. „Boczek teraz jest ładnie wyłuskany z kości, bo dawniej to z kością robili. (…) wykrawamy nożem przygotowuje się marynatę podobnie jak do szynki: ziele angielskie, liść laurowy, goździki. Jeszcze spiczastym nożem go nakłuwamy, aby wszędzie doszła marynata” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami Podstolic). Następnie boczek jest pozostawiany w specjalnie przygotowanej solance od 3 do 7 dni. Przez około 3 godziny podlega on wędzeniu drewnem olchowym lub owocowym, które nadaje mu charakterystyczną ciemnowiśniową barwę. Na koniec boczek jest gotowany, dzięki czemu uzyskuje niepowtarzalny smak. Boczek gotowany z Podstolic przygotowywany jest podczas różnego rodzaju świąt, a także na co dzień.