Wygląd:

Miękka, jednolita masa, rodzaj puree.

Kształt:

Przybiera kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

Zależna od naczynia.

Barwa:

Jasna, jasnożółta, biała, zależnie od koloru ugotowanych ziemniaków i kapusty, na górze brązowe kawałki smażonego boczku.

Konsystencja:

Miękka, kleista.

Smak:

Smak gotowanych ziemniaków oraz gotowanej białej i kiszonej kapusty. Zapach kiszonej kapusty i podsmażonego boczku.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Na podstawie informacji uzyskanych z przeprowadzonych wywiadów z mieszkańcami gminy Kochanowice można stwierdzić, że ciapkapusta była przygotowywana na tym terenie już od końca XIX wieku. Inne nazwy tego dania to panszkraut, ciaprówa, ciapraka (dwa ostatnie określenia wzięły się od śląskiego, gwarowego określenia błota – zapewne przez podobieństwo w konsystencji). Ciapkapusta była i nadal jest potrawą bardzo popularną ze względu na fakt, że jest bardzo łatwa i szybka do przygotowania, a przy tym bardzo sycąca. Było to istotne, zwłaszcza dla ludzi, którzy przez większość dnia pracowali fizycznie, np. biorąc udział w pracach polowych. Ponadto w gminie Kochanowice prawie każde gospodarstwo miało swój zagon kapusty czy ziemniaków, a nierzadko własny chów zwierząt, zwłaszcza trzody chlewnej. Wszystkie produkty potrzebne do wykonania tej potrawy były zatem bardzo łatwo dostępne. Ciapkapusta była daniem obiadowym, przyrządzanym w tygodniu, bez specjalnej okazji i podawanym zazwyczaj jako dodatek do mięs, np. pieczonych lub gotowanych żeberek.