Wygląd:

Bułki z ciasta drożdżowego z farszem grzybowym.

Kształt:

Okrągłe bułeczki, w przekroju kształt półkuli.

Rozmiar:

Średnica podstawy 5-6 cm, wysokość ok. 4 cm.

Barwa:

Na zewnątrz kolor złocisty, w przekroju dookoła jasna barwa ciasta, wewnątrz szaro-brązowy farsz.

Konsystencja:

Elastyczne.

Smak:

Smak ciasta drożdżowego, połączonego z delikatnym smakiem farszu grzybowego, wzbogacony aromatem przesmażonej cebuli.

Tradycja:

„Wartościowym dopełnieniem pożywienia są grzyby, z których najwięcej cenione są w kuchni borowiackiej borowiki (prawdziwki), kozaki (kozły), maślarze (smarkate pampki), pieprzniki jadalne (kurzajki, kurki), podpieńki (góski) i rydze (rydzki). Grzyby suszą, smażą (…)” (ks. Bernard Sychta, „Kultura materialna Borów Tucholskich”, 1947). O dużym znaczeniu grzybów w pożywieniu mieszkańców Borów Tucholskich pisze Grażyna Szelągowska, autorka analizy etnograficznej produktów i potraw regionalnych i tradycyjnych poszczególnych regionów województwa kujawsko-pomorskiego. Według autorki „o wysokiej pozycji grzybów w życiu wsi świadczy fakt, że były one nieodłącznym składnikiem wieczerzy wigilijnej. Tradycja nakazywała, żeby w ten wieczór na stole znalazły się potrawy z tych produktów, na które spodziewano się urodzaju i obfitości w nadchodzącym roku”, co potwierdzają również mieszkańcy Borów Tucholskich w przeprowadzonych wywiadach etnograficznych. Według ich wspomnień grzyby wykorzystywane były w kuchni przez cały sezon, a na ważne spotkania rodzinne oraz na kolację wigilijną przyrządzano z nich tzw. grzybowniczki. Potrawa ta to rodzaj drożdżowych bułeczek z nadzieniem grzybowym. Farsz przygotowany jest ze świeżych, a następnie obgotowanych grzybów leśnych, a także grzybów suszonych, które moczone są w mleku. Do farszu dodawana jest także podsmażona cebulka, przyprawy (sól, pieprz, majeranek), a także dla uzyskania gęstości jajko i tarta bułka.