W dniu 27 marca 2020 roku na Listę Produktów Tradycyjnych został wpisany w kategorii: Miody: „jeżowski miód nawłociowy” (woj. podkarpackie)                                                                                                                      

Nazwa produktu:                                                                                                

Jeżowski miód nawłociowy

Wygląd                                             

Jasna, przejrzysta substancja. Konsystencja płynna lub skrystalizowana

Kształt

Plastyczna masa przyjmująca kształt naczynia

Wielkość

Zależy od naczynia, w którym się znajduje

Barwa

W stanie płynnym – jasnożółta, po skrystalizowaniu – jaśniejsza, kremowa

Konsystencja

Lepka ciecz

Smak i zapach

Smak słodki z wyczuwalną kwaśno-gorzką nutą. Zapach kwiatów nawłoci

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Gmina Jeżowe leży na pograniczu Płaskowyżu Kolbuszewskiego oraz Równiny Tarnobrzeskiej, w północnej części województwa podkarpackiego. Podstawową dziedziną gospodarczą na tym terenie jest rolnictwo, a jedną z dynamicznie rozwijających się gałęzi rolnictwa jest pszczelarstwo. W okresie powojennym, w regionie gminy Jeżowe pasiecznictwo było jedną z najbardziej popularnych form spędzania wolnego czasu, co znacznie przyczyniło się do rozpowszechnienia produkcji miodu z nawłoci.

Jeżowski miód nawłociowy jest produktem czystym, pozbawionym szkodliwych substancji chemicznych. Prawie 50% gminy (część zachodnia) objęta jest obszarem „Natura 2000 Puszcza Sandomierska”. W rejonie gminy nie występuje żaden uciążliwy przemysł, który emitowałby szkodliwe substancje dla środowiska. Wszystko to ma duże znaczenie dla zdrowotności pszczół jak i jakości pozyskiwanego miodu. Na terenach gminy Jeżowe i jej okolicach występują bardzo duże połacie nawłoci, które stanowią idealny pożytek dla pszczół. Nawłoć to wieloletnia roślina zielna z rodziny astrowatych, znana także pod nazwą „mimoza polska”. Kwiatostan składa się z żółtych, drobnych, rurkowatych i języczkowych kwiatów zebranych w koszyczek, a surowcem o właściwościach leczniczych, wykorzystywanych przez pszczoły do produkcji miodu jest ziele nawłoci.

Miód nawłociowy nazywany był przez mieszkańców regionu nektarem życia. Obecnie  sprawdza się w kuchni jako dodatek do wielu potraw, a także w formie sporządzonego napoju do picia. Dzięki wyjątkowemu, słodkiemu posmakowi wykorzystywany jest jako słodzik. Ma charakterystyczny, kwiatowy zapach. W stanie płynnym ma jasno-żółtą barwę, a w wyniku krystalizacji zmienia kolor na jaśniejszy - kremowy. W stanie płynnym jest produktem gęstym, lepkim, po skrystalizowaniu przypomina „smalec”, a jego konsystencja staję się kremowa. Miód ten wymaga specyficznych warunków przechowywania. Miejsce, w którym się go trzyma powinno być suche i chłodne. Temperatura przechowywania musi być niższa niż w wypadku standardowych odmian miodu (około 16°C).