Wygląd:

Kiełbasa grubo rozdrobniona z widocznymi ręcznie krojonymi kawałkami mięsa i tłuszczu oraz z ziarnami zielonego pieprzu.

Kształt:

Podłużna, prosta, nierównomiernie pomarszczona.

Rozmiar:

Baton o długości około 40 cm i średnicy 35 mm.

Barwa:

Od ciemnoczerwonej do brązowej.

Konsystencja:

Zwarta, twarda i sucha.

Smak:

Kiełbasa o wyraźnym, pikantnym mięsnym smaku.

Tradycja:

W roku 1945 doszło do przesiedlenia Kresowiaków z Huty Oleskiej do Bukowicy w gminie Niegosławice oraz Żukowa w gminie Nowe Miasteczko w województwie lubuskim. Wsie te dzieliły się na małe gospodarstwa rolne, w których mieszkańcy zajmowali się hodowlą trzody chlewnej. Podobnie jak wcześniej przed przesiedleniem przygotowywali z mięsa wędliny zgodnie ze wschodnią tradycją, kulturą i według starych receptur. Przykładem takiej wędliny jest kiełbasa kresowa dojrzewająca. Surowcem do jej przygotowania jest głównie łopatka, szynka, boczek oraz podgardle. Dodatkowo dodawane są przyprawy takie jak: pieprz czarny, pieprz zielony w ziarnach, wcześniej namoczony w alkoholu, papryka słodka i ostra, czosnek oraz cukier. Kiełbasa wyrabiana jest ręcznie, a okres jej dojrzewania to około jednego miesiąca. Dawniej kiełbasa kresowa dojrzewająca wyrabiana była tylko na specjalne okazje ze względu na kosztowne surowce i przyprawy. Obecnie coraz częściej pojawia się na stołach mieszkańców województwa.