Wygląd:

Okrągłe pęta kiełbasy nawinięte na kij.

Kształt:

Pęta o długości 25 cm, w przekroju średnica 28 mm - 30 mm.

Rozmiar:

W zależności od długości jelit od 0,5 m do 1,5 m.

Barwa:

Od jasno-brązowej do ciemno-brązowej, w przekroju różowa.

Konsystencja:

Ścisła, średnio rozdrobniona. Masa wiążąca równomiernie rozprowadzona.

Smak:

Charakterystyczne dla mięsa peklowanego, wzbogaconego w czosnek i pieprz prawdziwy. Zapach charakterystyczny dla procesu wędzenia drewnem olchowo-dębowym z dodatkiem drewna z drzew owocowych: wiśni, czereśni, jabłoni.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Dolina Krzczonowa położona jest w obszarze Krzczonowskiego Parku Krajobrazowego, między zalesionymi wzgórzami, z których wypływają liczne źródła. Gospodarstwa na terenie Krzczonowa do czasu II wojny światowej w przeważającej części były samowystarczalne. Wytwarzanie żywności od początku do końca odbywało się w gospodarstwach domowych. Z mięsa oprócz dań gotowanych wykonywano wędzonki, z których najczęściej kiełbasę. Pierwsza prywatna masarnia w Krzczonowie, w której przygotowywano kiełbasę wieprzową powstała w 1945 roku. Niestety na początku lat 60 masarnia została zamknięta, z powodu panującego wówczas ustroju w Polsce, który nie pozwalał na prowadzenie prywatnej działalności. Od tego czasu produkty wędliniarskie przygotowywane były przez mieszkańców w tzw. „domowym zaciszu”. Ze względu na rozwiniętą na tym terenie hodowlę tuczników surowcem do wyrobu kiełbasy z Krzczonowa była i jest wieprzowina bez dodatku mięsa innego gatunku zwierząt, co wyróżniało ją na tle innych kiełbas. Innym czynnikiem wpływającym na smak i jakość wyrobu jest sposób żywienia tuczników. Pasza dla zwierząt pozyskiwana jest z upraw na terenie Krzczonowskiego Parku Krajobrazowego. Uzupełnieniem pokarmu jest czysta woda wypływająca z wielu źródeł bijących na tym terenie. Kolejnym czynnikiem wpływającym na smak i trwałość kiełbasy wieprzowej z Krzczonowa jest dodatek naturalnych przypraw takich jak sól, pieprz czarny, czosnek. Również sposób peklowania w odpowiedniej temperaturze przez okres 4-7 dni, wpływa na jakość produktu końcowego. Dopełnieniem całego procesu wyrobu jest wędzenie w drewnianych wędzarniach, które opalane są drewnem olchowo-dębowym z dodatkiem drewna z drzew owocowych: wiśni, czereśni, jabłoni. Charakterystyczne dla tego wyrobu jest wędzenie na przemian drewnem suchym i mokrym. Odpowiednio brązową barwę pęta kiełbasy uzyskują, dzięki temperaturze około 60-70 stopni C, a także czasowi wędzenia, który zależy od grubości wypełnionych jelit oraz od pogody i temperatury powietrza.