Wygląd:

Zwarta, trójkątna masa serowa z widocznymi odciskami płótna.

Kształt:

Trójkątny tzw. klinkowy.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Biała, kremowa.

Konsystencja:

Zwarta, jednolita, bez grudek, gładka.

Smak:

Łagodny, lekko kwaskowy.

Tradycja:

Wytwarzanie serów w gospodarstwach rolnych ma na Podlasiu wielowiekową tradycję. Serowarstwem zajmowali się ponoć już pierwsi mieszkańcy tych ziem – Jaćwingowie. Na terenach Doliny Biebrzy serowarstwo było i jest naturalną konsekwencją hodowli bydła na soczystych, nadbiebrzańskich łąkach i pastwiskach. Sery twarogowe wytwarzano w gospodarstwach i w lokalnych mleczarniach. Pierwszy zakład mleczarski założony został w Dąbrowie (wówczas Dąbrowie Grodzieńskiej) tuż po I wojnie światowej. „Dawniej w każdym gospodarstwie hodowano krowy a mleko wykorzystywano na własne potrzeby. Przeważnie były to dwie sztuki, aby przez cały rok było mleko. Wszystkie gospodynie robiły sery. Mleko zostawiano aby skwaśniało, zbierano śmietanę, ze której robiono masło a kwaśne mleko odtapiano czyli podgrzewano, zlewano do sernika, a kiedy ściekło ugniatano, formowano ser i wkładano w naciskacze. Gotowe sery spożywano świeże albo solono je i suszono.” (wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Dąbrowa Białostocka). W okolicach Dąbrowy Białostockiej tradycje wyrobu serów twarogowych, popularnie znanych klinkami, przetrwały do dziś. Klinek dąbrowski promowany jest na lokalnych oraz krajowych festynach. W konkursie „Nasze Kulinarne Dziedzictwo” w 2012 r. zdobył I miejsce w kategorii produkty mleczne, a w 2013 r. uzyskał prestiżową nagrodę „Perła”.