Wygląd:

Klarowny płyn z długo utrzymującą się na wierzchu stabilną pianą.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Piwa jasne mają barwę od jasnosłomkowej do bursztynowej, piwa ciemne do różnych odcieni karmelowych brązów.

Konsystencja:

Płynna, lepka ciecz, w zależności od zawartości słodu.

Smak:

Dominują aromaty słodowo-chmielowe, możliwe również nuty karmelowe, cytrusowe oraz bananowo-goździkowe.

Tradycja:

Historia wytwarzania lipiańskiego piwa Zaczynaj sięga bardzo odległych czasów. Dawni mieszkańcy Lipian, poza rolnictwem czy sukiennictwem na szeroką skalę zajmowali się piwowarstwem. Początkowo trunek ten pito podczas domowych posiłków i różnych uczt, jednak z czasem stał się także popularny podczas ówczesnych „biznesowych” transakcji. O jego szerokiej popularności świadczył fakt, że zaspokajał on gusta nie tylko zwykłych mieszkańców Lipian, ale także najbardziej wymagających klientów, czyli okolicznej szlachty. Z czasem jego wytwarzanie na własny użytek „pod strzechami domów” przerodziło się w bardziej profesjonalną produkcję i na większą skalę. Jednak, jeśli browarnicy chcieli nim handlować, musieli zyskać zgodę rady miejskiej. Z każdego nowego zacieru dostarczali radzie dzban piwa do degustacji. Jeśli piwo rajcom smakowało, producent uzyskiwał zgodę na sprzedaż, a zewnętrznym znakiem posiadania licencji był dzban lub warkocz umieszczone na jego domu. Rajcowie podczas próby badali zawartość cukru i oceniali smak piwa. Pierwsza próba polegała na tym, że rajcowie ubrani w skórzane spodnie siadali na ławce, którą wcześniej polano badanym piwem i opróżniali beczkę piwa. Popijając piwo jednocześnie wcierali w spodnie rozlane na ławce piwo. Potem na dany znak wstawali… i jeśli ława podnosiła się razem z nimi to znaczyło, że piwo ma odpowiednią ilość słodu. Próba oceny smaku polegała na tym, że rajcowie smakowali piwo z dzbana. Pierwszy smakował burmistrz, a następnie pili rajcowie według starszeństwa. Kończył dzban najmłodszy, często bywało, że dlań już nie starczało, a kolejny dzban rozpoczynał znowu burmistrz. Pewnego razu najmłodszy lipiański rajca Piotr Wadephul, który zawsze otrzymywał nędzny ostatni łyk nie mógł znieść już takiego traktowania i poszedł na skargę do margrabiego. Odpowiedź margrabiego była następująca: „Kto wypije ostatki (fusy) zaczyna świeże pić”. Wszyscy byli zadowoleni z wyroku margrabiego, który prawdopodobnie był natchnieniem do powstania nazwy warzonego w Lipianach piwa Zaczynaj. Po latach zapomnienia napój ten zaczął powracać na stoły Lipian i okolicznych mieszkańców. Obecnie smak lipiańskiego piwa Zaczynaj można poznać podczas licznych warsztatów piwowarskich i lokalnych imprez organizowanych na terenie województwa zachodniopomorskiego.