Wygląd:

Okrągłe placki na bazie mąki pszennej.

Kształt:

Okrągłe.

Rozmiar:

W zależności od wielkości patelni.

Barwa:

Zewnętrzna złocista, w przekroju jasnozłota.

Konsystencja:

Stała, sprężysta w dotyku.

Smak:

Smak słodkawy z charakterystycznym zapachem oleju lnianego.

Tradycja:

Ulanów to miasto położone w powiecie niżańskim w województwie podkarpackim, u ujścia rzeki Tanwi do Sanu. W XVII i XVIII wieku na tym terenie były budowane i naprawiane jednostki żeglugi śródlądowej. Wówczas Ulanów nazwano - Małym Gdańskiem, którą to nazwę po zaborach zmieniono na - Galicyjski Gdańsk. Ulanów dawniej był najsilniejszym ośrodkiem flisactwa w Polsce. Obecnie jest miejscem, gdzie kultywowane są tradycje flisackie, w tym również tradycje kulinarne. Jednym z popularnych wyrobów cukierniczych przygotowywanych tylko raz w roku na Wigilie Bożego Narodzenia były lizaki wigilijne ulanowskie. „W garnku mieszało się 1 lub 2 kg maki, 2-3 jajka, 10 dag drożdży. Gdy ciasto wyrosło, chochelką wykładało się je na tłuszcz konopny lub lniany. Lizaki posypywało się cukrem. Były to duże placki wielkości patelni. Z łatwością można je było pokroić na 4 części. Jedzono je rękoma, lub nożem i widelcem. Ponieważ były tłuste, to często oblizywano palce. Stąd specyficzna nazwa tej potrawy”. (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Ulanowa). Obecnie lizaki wigilijne ulanowskie przygotowywane są nie tylko podczas Wigilii, ale również podczas przedsięwzięć promujących region oraz uroczystości flisackich.