Wygląd:

Konsystencja płynna (patoka) lub skrystalizowana (krupiec).

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Jasnokremowa.

Konsystencja:

Bardzo szybko krystalizuje, przyjmując mazistą postać.

Smak:

Przypomina woń kwiatów rzepaku, lekko kwaskowaty smak.

Tradycja:

Rzepak jest jedną z najczęściej uprawianych roślin oleistych w naszym kraju. Z tej kwitnącej na żółto rośliny pozyskuje się nie tylko olej, ale również wartościowy produkt – miód rzepakowy. Jest to miód wiosenny, pozyskiwany na przełomie maja i czerwca, kiedy przypada okres kwitnienia rzepaku. W gminie Lubiszyn w województwie lubuskim w oddaleniu od zakładów przemysłowych i w otoczeniu lasów znajdują się obszerne pola rzepaku będące pożytkiem dla pszczół. Tradycja tego miodu pochodzi z Baranowicz na terenie obecnej Białorusi. W 1946 r. w wyniku powojennych przesiedleń, na teren dzisiejszego województwa lubuskiego, przesiedleńcy przywieźli ze sobą kilka uli, które później rozbudowali na 80. ulową pasiekę. Spośród wszystkich miodów, miód rzepakowy ma najwyższą zawartość glukozy i aminokwasów oraz ma szerokie właściwości regeneracyjne. Regularne spożywanie miodu tej odmiany wzmacnia serce, obniża ciśnienie krwi, a także w dużym stopniu może spowolnić postępujące zmiany miażdżycowe. Miód rzepakowy jest bardzo popularny na terenie województwa lubuskiego, jak i całej Polski. Był on wielokrotnie wystawiany na Jarmarku Miodnym Świętego Michała w Gorzowie Wielkopolskim, który po raz pierwszy był zorganizowany w 2002 r. Lubiszyński miód rzepakowy ponadto jest corocznie prezentowany na Lubuskim Święcie Chleba w Bogdańcu oraz Lubuskim Miodobraniu w Lubiszynie.