Wygląd:

Kremowa, jednolita masa.

Kształt:

W zależności od uformowania masy maślanej, najczęściej tzw. osełki.

Rozmiar:

W zależności od uformowanej masy.

Barwa:

Żółto-kremowa, kremowo-biała.

Konsystencja:

Tłusta, jednolita i zwarta masa.

Smak:

Zapach lekko kwaśnej śmietany oraz lekko kwaskowy i kremowy smak.

Tradycja:

Masło to dawniej podstawowy produkt używany zarówno w gospodarstwach chłopskich, jak i szlacheckich. Był i jest do dziś także jednym ze składników święconki zanoszonej do kościoła w okresie Świąt Wielkiej Nocy. Anna Kowalska-Lewicka w swojej publikacji „Pożywienie ludności wiejskiej” z 1973 roku wspomina, iż „w kuchni polskiej masło miało podstawowe znaczenie. […] Masło było tłuszczem najłatwiej osiągalnym w gospodarstwie chłopskim i najbardziej cenionym w kuchni dworów szlacheckich i domów mieszczańskich”. Masło wiejskie z Wołuszewa przygotowywane jest na Kujawach od wielu pokoleń. Mleko pochodzi od krów żywionych na łąkach i pastwiskach, których chów ma miejsce w Pradolinie Wisły (Nizina Ciechocińska), gdzie panują specyficzne warunki mikroklimatyczne związane z ukształtowaniem terenu oraz z obecnością w pobliżu miejscowości uzdrowiskowej – Ciechocinka. Ze względu na takie sprzyjające i specyficzne warunki, utrzymywanych jest na tym terenie dość dużo bydła mlecznego. „Wydoiło się krowę, przecedzone mleko stało dłuższy czas w garnku, aż zsiadłe się zrobiło. Zlewało się śmietanę z mleka. Śmietana była kwaśna, kwaskowa. I wlewano tę śmietanę do kierzynki drewnianej. I jakiś czas się ubijało takim tłuczkiem z drzewa aż się zrobiło. Tak się ubijało gdzieś do pół godziny. (…) I kawałki masła się wybierało do naczynia z zimną wodą” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Kujaw). Większość czynności przy wyrabianiu masła odbywa się ręcznie i przy użyciu tradycyjnych, starych przyrządów, takich jak drewniane łyżki, kierzanki. Dzięki temu masło wiejskie z Wołuszewa uzyskuje niepowtarzalny smak, który znają wszyscy mieszkańcy Wołuszewa i okolic.