Wygląd:

Ciemnozłote, kruche ciastka o porowatej powierzchni.

Kształt:

Prostokątny, podłużny.

Rozmiar:

Masa 10-12 g. Długość ok. 10 cm, szerokość ok. 2,5 cm, wysokość ok. 1,2 cm.

Barwa:

Ciemnozłota, na przekroju jasnożółta z ciemnozłotą obwódką.

Konsystencja:

Krucha, łatwo łamliwa. W dotyku twarde.

Smak:

Słodko-waniliowy z wyraźnym zapachem wanilii.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Mazowieckie ciastka ze skwarek to bardzo kruche i delikatne, dobrze wypieczone ciastka, w kształcie prostokąta, na wierzchu pokarbowane. Ciastka ze skwarek wypiekane były przeważnie z racji świniobicia odbywającego się w gospodarstwie. Dzięki tradycyjnemu żywieniu świń słonina była bardzo gruba, a wytapiane z niej skwarki służyły w kuchni jako ważny produkt do kraszenia potraw, smarowania chleba i oczywiście do przyrządzania ciastek. Do przygotowania ciastek potrzebne są skwarki ze świeżej słoniny, cukier, jajka, mąka z dodatkiem wanilii. „Do przesianej mąki dodać przepuszczone przez maszynkę skwarki (drobne sitko), żółtka, proszek do pieczenia, cukier, mleko, zapach. Zagnieść ciasto, schłodzić, rozwałkować plaski, wykrawać foremką ciastka, pokłuć widelcem i ułożyć na wysmarowanej tłuszczem blasze, piec na złoty kolor” („Gromada – rolnik polski” nr 22, 1983). Dawniej formowano je poprzez wałkowanie ciasta i wycinanie okrągłą foremką krążków oraz półksiężyców. Z biegiem czasu do formowania zaczęto używać maszynki do mięsa z odpowiednią foremką do robienia ciastek. Od niepamiętnych czasów ciastka były wypiekane z racji różnych świąt rodzinnych i ważniejszych świąt kościelnych. Ponadto mazowieckie ciastka ze skwarek wielokrotnie prezentowane były na wydarzeniach wystawienniczo-targowych, festynach, festiwalach i konkursach kulinarnych o zasięgu wojewódzkim, powiatowym i gminnym.